ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ

ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ତାଡନେ ଭୋଗେ ଦୁଃଖକଷ୍ଟ 

   ପେଟକୁ ମିଳେନି ଦାନା 

ସବୁଥାଇ ମୋର ନିଶ୍ବ ମୁହିଁ ଆଜି 

   ପିନ୍ଧୁ ଅଛି ଚିରା କନା

ପୁଅ ବୋହୁ ମୋର ପଚାରନ୍ତି ନାହିଁ 

   ଦିଅନ୍ତି ନାନା ଯାତନା 

ଏ ବୁଢା ବୟସେ ଚଳିବି କେମିତି 

   କାଶିବାକୁ ବି ଏଠି ମନା

ସବୁ କିଛି କରି ଅଲୋଡ଼ା ମୁଁ ଆଜି 

   ଘରେ ନାହିଁ ଅଧିକାର 

ଭାରି ଦୁଃଖ ଲାଗେ ଭାବିଲେ ଏକଥା 

   ଆପଣା ହୁଅଇ ପର

ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ମୋର ଏ ଶେଷ ଅବସ୍ଥା 

  ଦେହେ ପିଟା ଦାଗ ଚିହ୍ନ 

ଚମ ଧୁଡୁ ଧୁଡୁ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଏ ଆଖି 

  ଫିକା ପଡ଼ିଲାଣି ବର୍ଣ

ଆଉ ଆଶା ନାହିଁ ନିଜ ଲୋକ ପାଖେ 

   ଚାଲି ଯିବି ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ 

ଜପି ପ୍ରଭୁ ନାମ କାଟିବି ଜୀବନ 

  ଦୂର କରି ସବୁ ଭ୍ରମ