ବାପା

ଚିର ପ୍ରିତୀମୟ ବାପାଙ୍କ ହୃଦୟ

     ଶୀତଳ ସେନେହ ଝର,

ଏକମାତ୍ର ସିଏ ସାହା ଦୁନିଆରେ

     ଜୀବନର ଆପଣାର |

ପିତା ମାତା ପରା ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର

     ଆଶୀଷ ଦିଅନ୍ତି ଢାଳି,

ସନ୍ତାନର ସୁଖ ଗୋଟିଏ କାମନା

     ହୃଦୟେ ହୁଅନ୍ତି ଭାଳି |

ବିପଦେ ଆପଦେ ତାଙ୍କ ବାହୁତଳେ

    ବାପା ଯେ ଦିଅନ୍ତି ଆଶ୍ରା,

ଭରି ସେ ଦିଅନ୍ତି ଅସୀମ ଧଇର୍ଯ୍ୟ

    ନୂଆ ନୂଆ କେତେ ଆଶା |

ଜୀବନ ଆକାଶେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ସମ ସିଏ

    ଦିଅନ୍ତି ଆଲୋକ ଢାଳି,

ସେହି ଆଲୋକରେ ଆଲୋକିତ ପଥେ 

    ସନ୍ତାନ ଯେ ଯାଏ ଚାଲି |

ପରିଶ୍ରମେ ସିଏ ନୁହଁନ୍ତି କାତର

     ହୁଅନ୍ତିନି କର୍ମକ୍ଲାନ୍ତ,

ଏକମାତ୍ର ଚିନ୍ତା ସନ୍ତାନେ ହୋଇବେ

     ଦୁନିଆରେ ପରିଚିତ |

ନିଜ ଦୁଃଖ ମାରି ନିଜର ମନରେ

     ଓଠରେ ଫୁଟାଏ ହସ,

ସନ୍ତାନର ହସେ ପୁରେ ଯେ ହୃଦୟ

    ମନୁ ଭୁଲେ ସବୁ କ୍ଳେଶ |

ସାଗର ପରି ସେ ତରଙ୍ଗୀତ ସଦା

    ଆକାଶ ପରି ଗମ୍ଭୀର,

ସାଗର ଆକାଶ ପରି ଯେ ତାଙ୍କର

    ହୃଦୟ ଚିର ଉଦାର |