ବାପା

ମଣିଷ ବଦଳି ଯାଏ

ହେଲେ ହୃଦୟତ ଏମିତି ଚିଜଟିଏ

ଯାହା  ସେଇମିତି ଥାଏ

ଚାଳିଶି ବର୍ଷ ରେ ମୁ

ବାପାଙ୍କ ଆଖିରେ ସେଇ ଛୋଟ ଝିଅ 

ତାଙ୍କ ସ୍ନେହ ଓ ସଦିଚ୍ଛା କହିପାରିବିନି

ଅନୁଭବ କରେ ଅଜସ୍ର ଗଭୀରତାରେ

ଶରୀର ଅସୁସ୍ଥ ଅବା କର୍ମଜଞ୍ଜାଳ

ଯଦି ଚୁପଚାପ୍ ଆନମନା ହୁଏ କେବେ

ବାପାଙ୍କ ଫୋନ୍ ପାଏ 

ବାରମ୍ବାର ସେଇ ଏକାପ୍ରଶ୍ନ

ସବୁ ଠିକ୍ ତ ମାଆ?  କିଛି ଅସୁବିଧା ହୋଇନିତ?

 ବୋଧହୁଏ ମୋ ନୀରବତାରେ

ତାଙ୍କ ମେରୁହାଡ଼ ଦୋହଲିଯାଏ

ଭଲ ଲାଗୁ ବା ନଲାଗୁ

ବାପା ମତେ ଏବେବି ଚାଲିବା ଶିଖାନ୍ତି 

ହୁଏତ ଝୁଣ୍ଟିପଡି ଲହୁ ଲୁହାଣ ହେବି

ଏ ଭାବନାରେ  ଚିନ୍ତିତ ରହନ୍ତି 

 ଜୀବନ ଟା ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ

ଏକ ବିରାଟ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ 

ବାପାଙ୍କ ଅଭୟ ହସ୍ତରୁ ଝରୁଥିବା ଆଶୀଷର

ସାନ୍ତ୍ୱନା ରେ  ମୁ ଆହୁରି ଚିକ୍-ଚିକ୍ କରେ.....

ତାଙ୍କ ପାଇଁ  କରି ନାହିଁ କେବେ କିଛି

ଆଶା ଓ ଭରସା କିନ୍ତୁ ଅନେକ ପାଇଛି

ସେ ମୋ ଠାରୁ ଅଜସ୍ର ଦୂରରେ 

ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ  ଭରସା ବାପା ଙ୍କୁ 

ରଖିଥିବେ ସୁସ୍ଥ  ନିରାପଦରେ