ବାଙ୍କଚୂଳ ବେଶ

ରସିକ ନାଗର ବାଙ୍କ ଚୁଳିଆ

ମୟୁର ଚନ୍ଦ୍ରିକା ଭଳି ଭଳିଆ

ହସ୍ତରେ ବଇଁଶୀ, ରାସକୁଞ୍ଜେ ବସି

ରାଈ ଦାମୋଦର ଗୋପି ମନ ତୋଷି

ହେଲ ଗୋପପୁର ପ୍ରୀତି ରସିଆ ।

କାର୍ତ୍ତିକ ଦ୍ୱାଦଶୀ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରେ ବସି

ବାଙ୍କଚୁଡା ବେଶେ ତନୁମନ ତୋଷି

ରତ୍ନ ଓଢ଼ିଆଣି, ଶ୍ରୀ ପାଦ ଶ୍ରୀ ପାଣି

ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ହୀରା ନୀଳା ମୋତି ପୁଣି

ସଜେଇ ହେଉ ତୁ ଦେଖେ ଦୁନିଆ ।

ହରିଡ଼ା ବାହାଡା ସେବତୀ କଣ୍ଠି

ମାଳି ପିନ୍ଧି ଦେଉ ଭାବରେ ଗଣ୍ଠି

ଝରୁଛି ଭକତି, ଦର୍ଶନେ ମୁକତି

ମିଳଇ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସାଜୁଯ୍ୟ ମୁକତି

ଭାବେ ବାନ୍ଧି ନେଇ ଭାବ ରସିଆ ।