ଅତିଥି

ମାନବଜୀବନ ଏ ଭୂତଳେ

ବାହୁଡିବା ସର୍ବେ କାଳବଳେ

ଦୁଇଦିନ ଲାଗି

ଆଣିଅଛୁ ମାଗି

ଦେହନୀରେ ପ୍ରାଣମୀନ ଖେଳେ ।

ପୂତ ଏ ଜୀବନ ପରଦାରେ

ଅତିଥି ହେ ମୋର ଆସବାରେ

ସକଳ ଭାବନା

ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ ସିନା

ତୁମ ପଦରଜ ପତନରେ ।

ଶାରଦୀୟ ଦିବା ଅବସାନେ

ଅତିଥି ହେ ତୁମ ଆଗମନେ

ଅରଜନ ପୂଣ୍ୟ

ନ ହୋଇବ ଶୂନ୍ୟ

ଅନୁପମରୂପ ଛବି ଏ ନୟନେ ।

ଆକୁଳ ସ୍ୱରରେ ଆବାହନ

କରୁଅଛି ଆଜି ଏଇ ମନ

କରିବି ଅର୍ଚ୍ଚନ

ସୁବାସ ସୁମନ

ସୁରଭିତ କସ୍ତୁରୀ ଚ଼ନ୍ଦନ ।

ଗୃହାଙ୍ଗନ ମୋର ଉଠେହସି

ଅତିଥି ହେ ପୂର୍ଣ୍ଣବ୍ରହ୍ମ ରାଶି

ନୀରବ ନିବାସ

ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଭିଳାଷ

ବିଧିର ବିଧାନ ଅବିନାଶୀ ।

ତିଥିରେ ନ ଆସ ପ୍ରିୟବ୍ରତ

ଅତିଥି ସପନ କଲ ସତ 

ମେଘମହ୍ଲାରରେ

ମନ୍ଦ୍ର ନିନାଦରେ

ମନ ପ୍ରାଣହେଲା ପୁଲକିତ ।

ଧୋଇବି ଚ଼ରଣ ଗଙ୍ଗାନୀରେ

ପାଛୋଟି ମୋ ଭଗ୍ନ କୁଟୀରରେ

ଅପାର ଆନନ୍ଦ

ପ୍ରାଣ ମୋର ମୁଗ୍ଧ

ମାଙ୍ଗଳିକ ଧ୍ଵନି ନିନାଦରେ ।

ଦିବା ଅବସାନେ ଅନ୍ତରରେ

ଚରମ ସନ୍ତୋଷ ମାନସରେ

ମହାସୁଖ ଲଭି

ଅତିଥିଙ୍କୁ ସେବି

ଶୁଦ୍ଧ ଅମଳିନ ଆଲୋକରେ ।

 

ମିଛମାୟାଘେରା ଏ ଜଗତ

କରୁଣା ଝରୁଛି ଅବିରତ

ଅତିଥି ସନ୍ତୋଷ 

ଭବଭୟ ନାଶ

ଅନନ୍ତ ସୁଖ ଏ ଦେହାତୀତ ।

ଶୟନେ ସ୍ଵପନେ ଜାଗରଣେ

ଅତିଥି ଶ୍ରୀବିଷ୍ଣୁ ଅନୁକ୍ଷଣେ

ଏ ହୃଦ କନ୍ଦରେ

ବିରାଜ ସାଦରେ

ପୂଣ୍ୟ ଲାଭ ହେବ ଏ ପରାଣେ ।