ଅପେକ୍ଷା

ଦିନ ପରେ ମାସ ପରେ ବିତିଗଲା ବର୍ଷ

ବିତିଗଲା ପ୍ରତେକ ଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ।

ଗୋଟେ ଗୋଟେ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ବଞ୍ଚିବାର କଷଣ

ବଞ୍ଚିବାର ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମୃତ୍ୟୁ ସହ ଅଭିନ୍ନ ।

ମୃତ୍ୟୁ ସମ କକ୍ଷ ହୋଇ ବଞ୍ଚି ରହିବା

ବଞ୍ଚି ରହି ତୁମ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ।

ଅପେକ୍ଷା ର ଦାରୁଣ ଦୁଃଖ ସମୟ କହିବ

ସମୟର ପ୍ରମାଣେ କି ତୁମେ ଫେରି ଆସିବ ।

କେବେ ଫେରିବ ତୁମେ ମାସେ କି ବରଷ

ତୁମ ବାଟ ଚାହିଁ ହେଲିନି ନିରାଶ ।

ଚାହିଁ ବସିଅଛି ତୁମ ଛାଡି ଥିବା ପଥେ

ଫେରି ଆସିବ କାଳେ ତୁମେ ସେଇ ପଥେ ।

ସେହି ଅପେକ୍ଷା ର ଶେଷ ହେବ କି ନାହିଁ

ବୋଧେ ମୃତ୍ୟୁ ସଙ୍ଗତେ ରହିବି ଯାଇ ।

ଯେବେ ବି ଫେରିବ ଯଦି ଭି ଖୋଜିବ

ଆଖିରୁ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହ ତ ଝରିବ ।

ଲୁହର ବିନ୍ଦୁଟେ ଯଦି ମୋ ନାଁର ହୋଇବ

ଅପେକ୍ଷାର ଫଳ ମୋର ଅମୂଲ୍ୟ ହୋଇବ ।