ଅନ୍ତର ବେଦନା

ହୃଦୟ ସୁଖ ଛଡେଇ ନେଇକି

କେମିତି ହେଉଛୁ ଖୁସି ,

ମୋ ଓଠରୁ ହସ ଲିଭେଇ ଦେଇକି 

କେମିତି ପାରୁଛୁ ହସି ।

ମୋ ମନ ବେଦନା ଅନ୍ତରର କୋହ

ସବୁ ଅଟେ ତୋର ଦାନ ,

ତୋ ପାଇଁ ଆଜି ମୁଁ ଜଳୁଛି ନିଆଁରେ 

ହରାଇଛି ସନମାନ ।

କେମିତି ଏତେ ତୁ ପାଷାଣ ସାଜିଲୁ 

ବୁଝିଲୁନୁ ମନ କଥା ,

ଦେଇଥିବା ଖୁସି ଛଡାଇ ତୁ ନେଲୁ 

ବୁଝୁନୁ ଅନ୍ତର ବ୍ୟଥା ।

ଅନ୍ତର ବେଦନା କାହାକୁ କହିବି 

କେହିନାହିଁ ବୁଝିବାକୁ ,

ବୁଝିବା ଲୋକ ତ ପର କରିଦେଲା 

ଆଦରି ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ।

ଯେଉଁଠି ବି ଥାଆ ଖୁସିରେ ତୁ ଥାଆ 

ଚାହେଁ ମୋ ମନ ଏତିକି ,

ପଥେ ତୁମ କେବେ ସାଜିବିନି କଣ୍ଟା 

ଜୀବନେ ଆସେ ଯେତିକି ।