ଅଂଶୁଘାତ

ଶୀତପରେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଛୁଏଁ ଯେବେ ଧରା

     ଶୀତଳତା ଯାଏ ଚାଲି

ନିବିଡ଼ ଆଶ୍ଳେଷେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଆବୋରେ

     ଅଗ୍ନି ପରା କାୟା ମେଲି l

ଦିନ କେଇଟାରେ ଶୁଖିଯାଏ ସବୁ

     ନଦୀନାଳ ପୁଷ୍କରିଣୀ,

ହା ହା କାର ମୟ ହୁଏ ଜୀବକୂଳ

     ନପାଇ ଟୋପାଏ ପାଣି l

ଧୀରେ ଧୀରେ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ହୁଏ ଯେ ବିଷମ

     ସୂର୍ଯ୍ୟ କି ଖସି ଆସେ

ତପତ କିରଣ ବିକିରଣ କରେ

      ଦେହ ଜଳେ ତା ପରଶେ l

ଝାଞ୍ଜି ପବନ ଯେ ମାଡିଆସେ କାହୁଁ

      ଧ୍ବଂସ କିବା ହେବ ଧରା

ବନେ ଜୀବଜନ୍ତୁ ପ୍ରାଣ ବିକଳରେ

      ଧାଆନ୍ତି ଯେ ବନସାରା l

ତପନ କିରଣେ ବାହାରକୁ ଗଲେ

      ହେବ ନିଶ୍ଚେ ଅଂଶୁଘାତ,

ଜୀବ ଶରୀରର ଜଳୀୟଅଂଶକୁ

      ଶୋଷି କରେ ପ୍ରତିଘାତ l

ସକାଳ ବେଳlରେ କାମ ସାରିଦେବା

       ବୁଦ୍ଧିମାନ କାର୍ଯ୍ୟ ହେବ

ଖରାର ତାତିରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବାକୁ

       ଘରେ ହିଁ ବିଶ୍ରାମ ନେବ l

ପଖାଳ ଭାତକୁ ଖାଇବ ଦିନରେ

       ଘୋଳଦହି ପାଣି ପିଇ

ଲେମ୍ବୁ ସରବତ ଦେହକୁ ତ ହିତ

        ଗରମକୁ ଯିବ ସହି l

ଅନିର୍ଵାର୍ଯ୍ୟ ହେତୁ ବାହାରକୁ ଗଲେ

        ଧଳାପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବ,

ଶୀତଳ ଜଳକୁ ସଙ୍ଗେ ନେଇଥିବ

        ମୁନ୍ଦେ ମୁନ୍ଦେ ପିଉଥିବ l

ମୁଣ୍ଡେ ଦେବ ଟୋପି ଅଥବା ପଗଡି

         ହାତେ ନେଇଥିବ ଛତା

ଖାଇଥିବ ନିଶ୍ଚେ ପେଟ ନପୁରାଇ

         ଧୀରେ ପାରିହେବ ରାସ୍ତା l

ମଝିରେ ମଝିରେ ଛାଇ ମିଳୁଥିଲେ

         ବିଶ୍ରାମ ଯେ ନେଉଥିବ

ଗତିକଲାବେଳେ ପାଟିର ଓଠକୁ

          ଖୋଲା କେବେ ନକରିବ l

ଯେବେ କେବେ କିଛି ଅସୁସ୍ଥ ଲାଗିଲେ

          ଦେହ ମରି ମରି ଗଲେ,

ଡାକ୍ତରଖାନା କୁ ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ଚାଲିଯିବ

          ଚିକିତ୍ସା ହୋଇବ ଭଲେ l

ଅଂଶୁଘାତ ନୁହେଁ ଶରୀରର ରୋଗ

          ଖରାତାତି ଯୋଗୁ ହୁଏ

ଖରାଠାରୁ ଯଦି ଦୁରେଇ ରହିବା

          ଅଂଶୁଘାତ ଭୟ ଯାଏ l