ଅନ୍ ଲାଇନ୍ କବିତା ଆସର

କବି ର ଆଖି କୁ ନିଦ ନାହିଁ 

ଆଇନା ଆଗରେ 

ସଜେଇ ହେଇ ଆବୃତ୍ତି କରୁୁୁଛି କବିତା 

ଏ କରୋନା କାଳରେ 

ଡାଏରୀ ର ଛତୁ ଫୁଟା ପଙ୍ତିରୁ କିଛି 

ଗୁୁୁୁଣୁଗୁଣେଇ ହେଉଛି ।

ହଁ , ଅଛି ପରା 

ଅନ୍ ଲାଇନ୍ କବିତା ଆସର 

ଘରେ ବସି ଗୁଗୁଲ୍ ମିଟ୍ ରେ 

ଶୁୁୁଣିବ ସେ, ଶୁଣେଇବ 

ହୃୃଦୟର ସ୍ବର ।

ପରବାଏ ନାହିଁ 

କା' ଘର କେତେ ଦୂୂୂର

ଗୋଟିଏ ସ୍କ୍ରିନ୍ ରେ 

ସଭିଏଁ ଏତେ ପାଖାପାଖି 

ଅନେକ ଦିନର ବିରତି ପରେ 

ପରିବାର ର ସମସ୍ତେ

ଏକଜୁଟ, ଲାଗୁଛି ସେମିତି ।

ଯିିିଏ ଯା'ର ମନ କଥା 

ମରମ ତଳର ବ୍ୟଥା 

ବଖାଣନ୍ତି ନିିଜସ୍ବ ଶୈଳୀ ରେ 

ଆବେଗର ଝରଣା ଟେ 

ଝର ଝର ଝରିଯାଏ 

ଗୀତ ଟିଏ ଛନ୍ଦ ତୋଳେ 

ଶବ୍ଦ ବର୍ଣ୍ଣାଳୀରେ ।