ଅଜଣା ପୁଲକ ଜାଗେ

ଅଜଣା ପୁଲକ ଜାଗେ ଲୋ ସଜନୀ 

ଅଜଣା ପୁଲକ ଜାଗେ

ରଥେ ଦେଖିଦେଲେ ଜାଗା କାଳିଆ କୁ

ମନ ନାଚେ ଭାବ ତରଙ୍ଗେ

ଭକ୍ତି ରେ ଲହଡ଼ି ଭାଙ୍ଗେ

ଶାନ୍ତି ମୁକତି ର ମାର୍ଗେ ।

ଭକତ ସମୁଦ୍ର ଉତ୍ତାଳ ଢେ଼ଉରେ 

ଅଜଣାତେ ଯାଏ ଭାସି 

ଗହଳ ଚହଳ ଭାବେ ହୁଏ ଭୋଳ

ଜଗା ନାମ ଘୋଷିଘୋଷି 

ବାମନ ରୂପରେ ବିଜେ ସେତ ରଥେ

ସ୍ବର୍ଗ କୁ ଛୁଉଁଛି ସେ ଲାଗେ

ଗର୍ବି ର ଗରବ ଭାଙ୍ଗେ ।

ତାର ଚକା ଆଖି ଦେଖି ପ୍ରାଣ ପକ୍ଷୀ

ଆନନ୍ଦେ ବିଭୋର ହୁଏ

ତା ରଥରେ ମଥା ଛୁଇଁ ଦେଲେ ମୋର

ଦୁଃଖ ସବୁ ଭୁଲିଯାଏ

ସବୁ ବର୍ଷ ରଥ ଦଉଡି ଟାଣନ୍ତି 

ଏତିକି ଆଶିଷ ମୁଁ ମାଗେ 

ମନାକରିବନି କେବେ ।