ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା

ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା ଆସି ଧୋଇ ନେଲା

ଅନେକ ଦିନର ପ୍ରେମ 

କେଡେ ବେଇମାନି ଥିଲା ପରା ସତେ

ଅବୁଝା ଏଇ ମୋ ପ୍ରେମ  ।

ଅକାଳରେ ଝଡି ପଡୁ ଥିବା ଫୁଲଟିଏ ପରି 

ଅଜାଣତେ ଗଲା ଚାଲି

ତାହାରି ବାଟକୁ ଚାହିଁ ଚାହିଁ ମୁହିଁ 

ଝୁରି ଝୁରି ମରେ ଖାଲି    ।

ଦଲକାଏ ବରଷା‌ ରେ ପୋଛି‌ ନେଇ ଗଲା

ମନର ଅସରନ୍ତି ଆଶା

ଖାଲି ଗଲା ପରେ ଏତିକି ଶିଖାଇ ଦେଇଗଲା

ନିରାଶା ଖାଲି ନିରାଶା    ।

ସେଇ କେଇ ପଦ ଆଶା କୁ ଧୋଇ ଦେଇ 

ଗଲା ପରେ ଏକାକୀ ଅଛି

ପୁଣି ଥରେ କାଳେ କଅଁଳି ଉଠିବ 

ସେଇ ଅତୀତ ରୁ କିଛି    ।

ସବୁ ସ୍ମୃତି ଧୋଇ ଦେଲା ପରେ ନା କିଛି ଥାଏ

ଥାଏ ଯଦି କେବଳ ବିଶ୍ଵାସ

ଥାଏ ପଦେ ଭାବି ବାର ଭାବନା 

ବାସ ଏତିକି ଜାଗିଥାଏ ବିଶ୍ୱାସ   ।

ବେଳେ ବେଳେ ଆନନ୍ଦ ଭରିଦେଇ ଥାଏ ତ

ବେଳେ ବେଳେ ତ ବିଷାକ୍ତ

ନା ଥାଏ କେବେ ଆଦ୍ୟ 

ନା କେବେ ହୋଇଥାଏ ଅନ୍ତ    ।

ବେଳେ ବେଳେ ଭରିଦିଏ ଲୁହ ଭରା ନୟନ ତ

ବେଳେ ବେଳେ ଆଣିଦିଏ‌ କ୍ଲାନ୍ତି

ଜୀବନର ପ୍ରତିଟି ମୋଡରେ ଭରିଦିଏ

ଅନେକ ଟି ଅଶାନ୍ତି    ।

 

ବେଳେ ବେଳେ ରାହା ବି ପରିବର୍ତନ କରିଥାଏ

ଆଉ ଭରିଦିଏ ଅଶାନ୍ତ ଛାୟା

ବେଳେ ବେଳେ ଦୁଃଖ ଭରା କାହାଣୀ ନେଇ

ରଚଇ ତାହାର କାୟା    ।