ଅବ୍ୟକ୍ତ କୋହ

ଅଭିମାନ ମୋର

ଅନୁରାଗ ବୋଲି

ଅନୁଭବ କଲ ନାହିଁ ,

ଅନୁତାପ କରେ

ଅଭିନୟେ ତୁମ

ଅନୁଚିନ୍ତା କାହା ପାଇଁ ?

ଅଭିଳାଷ ଥିଲା

ଅନୁଗାମୀ ହେବି

ଅନୁଦାସୀଟିଏ ହେଇ ,

ଅନାଦର କଲ

ଅନାବିଳ ପ୍ରେମ

ଅଭିଯୋଗ କଲି ନାହିଁ ।

ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ ବୋଲି

ଅଙ୍ଗୀକାର ନାହିଁ 

ଅଙ୍ଗରକ୍ଷୀ ହେଇ ରହିଥାନ୍ତି ,

ଅଭିପ୍ରାୟ ଥିଲା

ଅବିରତ ତୁମ

ଅଙ୍ଗ ସେବା କରି ବଂଚିଥାନ୍ତି ।

ଅଣଦେଖା କଲ

ଅନେଇଲ ନାହିଁ

ଅନ୍ୟ ହାତ ଧରି ଚାଲି ଗଲ ,

ଅନୂଢ଼ା ମୁଁ ଥିଲିି

ଅଲୋଡ଼ା ବି ହେଲି

ଅଲାଜୁକୀ କରି ଛାଡ଼ି ଦେଲ ।

ଅଭୁଲା ଅତୀତ

ଅସରନ୍ତି କ୍ଷତ

ଅବ୍ୟକ୍ତ ବେଦନା ଆଣେ ,

ଅମାନିଆଁ ମନ

ଅଫେରା ଫଗୁଣ

ଅବେଳରେ ଲୁହ କିଣେ ।

ଅନୁକମ୍ପା ତୁମ

ଅନୁମତି ଲୋଡ଼େ

ଅଦିନ ବରଷା ପରି ,

ଅଥଳ ସାଗରେ

ଅଧା ବୁଡ଼ି ମରେ

ଅନ୍ଧ ମୁଁ ଭରସା କରି ।

ଅଣାୟତ ହେଲା

ଅବାଞ୍ଛିତ ପ୍ରେମ

ଅଜାଣତେ ଦେଲି ମନ ,

ଅକାରଣେ ଏବେ

ଅଣ୍ଟିରେ ବାନ୍ଧିଲି

ଅପବାଦ ଅପମାନ ।

ଅଶିଣର ଜହ୍ନ

ଅବୟ ପଦରେ

ଅସୁମାରି ପ୍ରଶ୍ନ କରେ ,

ଅନାବୃତା ହେଲି

ଅପହୃତା ହେଲି

ଅଚିହ୍ନା ସପନ ଡରେ ।

ଅଧରର ହସ

ଅଳତାରେ ବୋଳି

ଅଭିସାରିକା ମୁଁ ମିଛେ ,

ଅଲକ୍ଷଣୀ ବୋଲି

ଅକଥା କୁ ଶୁଣେ

ଅଭିଶପ୍ତା ହେଇ ବଂଚେ ।

ଅବଶୋଷ ଖାଲି

ଅନ୍ତର ମୋ' ନେଇ

ଅନ୍ତର ତ କରି ଦେଲ ,

ଅବଶେଷେ ପୁଣି

ଅବିଶ୍ବାସ ଜୁଇ

ଅଦୃଶ୍ୟରେ ଜାଳି ଦେଲ ।

ଅଲଣା ତିଅଣ

ଅଣସୁଆଦିଆ

ଅରୁଚି କରଇ ପାଟିକି ,

ଅପ୍ରେମ ଜୀବନ

ଅମଡ଼ା ବାଟରେ

ଅକାଳରେ ଯାଏ ମାଟିକି ।

ଅଣନିଶ୍ବାସୀ ମୁଁ

ଅଭାବ ପ୍ରୀତିରେ

ଅସଜଡ଼ା ପ୍ରେମ ନଉକା ,

ଅଣଲେଉଟା ତ

ଅତିକ୍ରାନ୍ତ ଆୟୁ

ଅସ୍ତଗାମୀ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପରିକା ।

ଅବନା ଅକ୍ଷରେ

ଅତି ଶରଧାରେ

ଅନତିଦୂର ରୁ ଡାକି ଦିଅ ,

ଅଳସ ଆଖିରେ

ଅଣେଇ କଣେଇ

ଅନିଶା କରେ ମୁଁ ତୁମ ମୁହଁ ।

ଅଳଙ୍କାର ଦେଇ

ଅଳଙ୍କୃତ କଲ

ଅଳକାପୁରୀକୁ ନେବ ବୋଲି,

ଅସତ୍ୟ ଭାବନା

ଅସହ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଅନାମିକା ହେଇ ରହି ଗଲି ।

ଅଯଥାରେ ସିନା

ଅଳୀକ ଜୀବନେ

ଅନିଚ୍ଛାରେ ତୁମେ ପଶି ଗଲ,

ଅବୋଧଟେ ପରି

ଅବାଧ୍ୟ ହେଲିନି

ଅଳି ପରି ପୁଣି ଦଂଶି ଦେଲ ।

ଅନସୂୟା ଥିଲି

ଅସତୀ ମୁଁ ହେଲି

ଅଇଁଠାରେ ହେଲି ଗଣା ,

ଅଟକି ଯାଉଚି

ଅବାଟେ ଯିବାକୁ

ଅଶରୀର ହେବି ଜଣା ।

ଅପସରା ଥିଲି

ଅପସରି ଗଲି

ଅପହଞ୍ଚ ଅଂଚଳକୁ,

ଅପେକ୍ଷା କରିବି

ଅନନ୍ତ ବରଷ

ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସକାଳକୁ ।

ଅଳ୍ପରେ ସରିଲା

ଅକାହାଣୀ ବୋଲି 

ଅମର ପ୍ରେମ ଆମରି ,

ଅଧୁରା ରହିଲା

ଅନେକ ସପନ

ଅସରାଏ ମେଘ ପରି ।