ଅଭୟ

ମଣିଷ ଜୀବନ ନୁହେଁ ଭୟ ଶୂନ୍ୟ

ଥିବା ଯାଏ ମନେ ଆଶକ୍ତି

ମନରେ କଳ୍ପନା ତରଙ୍ଗ ଉଠୁଲେ

ସ୍ଥିର ନୁହେଁ କେବେ ମତି ।

ଦୁନିଆ କୁ ସଦା ଆପଣା କରିଲେ

ଅଭୟ କାହୁଁ ମିଳିବ

ଅସତ୍ୟରେ ମନ ବୁଡି ରହିଥିଲେ

ଭୟକି ପିଛା ଛାଡ଼ିବ।

ସତ୍ୟର ସାହାରା ଯେ ନେଇଛି ଵରି

ଅଭୟ ତାକୁ ମିଳିଇ

ଭୟର ଆତଙ୍କ ନରହିଵ କେବେ

ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କୁ ସେ ଦାୟୀ ।