ଆତ୍ମହତ୍ୟା

ଜୀବନର ଶେଷ ପନ୍ଥା ନୁହେଁ ଜନ

କରିବା ନିଜକୁ ହତ୍ୟା ।

ଆତ୍ମହତ୍ୟା ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହିବା

ଆସୁ ଯେତେ ଝଡ଼ ବାତ୍ୟା ।।୧

ପ୍ରତି ସମସ୍ୟାର ଅଛି ସମାଧାନ

ହେଉ ପଛେ ଯେତେ ବଡ଼ ।

ସମାଧାନ ପଥ ଖୋଜିଲେ ହଟିବ

କ୍ଷଣିକେ ସମସ୍ୟା ଝଡ଼ ।।୨

କିଏ କଣ କଲା କଣ ହାନି ହେଲା

ନ ଭାବି କରିବା କାମ ।

ମଣିଷ ଜୀବନ ସଂଘର୍ଷ ରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ

ଜୀବନ ଅଟେ ସଂଗ୍ରାମ ।।୩

ଦୁଃଖ ପରେ ସୁଖ ସୁଖ ପରେ ଦୁଃଖ

ଇଏ ବିଧିର ବିଧାନ ।

ଟିକେ ସହିଗଲେ ସବୁ ହଟି ଜୀବ

ସ୍ଥାୟୀ ନୁହେଁ ଚିରଦିନ ।।୪

କେହି ଛାଡି ଗଲେ ଅବା ଧୋକା ଦେଲେ 

ଭାଙ୍ଗନା ମନ ଆଇନା ।

ମନକୁ ଆମର କରିବା ବଜର

ଦେବାନି ହେବାକୁ ଚୁନା ।।୫

ଅନେକଙ୍କ ଅଛି ସମସ୍ୟା ବହୁତ

ଦେଖିଆସ ତାଙ୍କୁ ଥରେ ।

ତଥାପି ଜୀବନେ ହସାନ୍ତି ସେମାନେ

ଅଛି ଯେ ଭାଇ କଷ୍ଟରେ ।।୬

ଦେଖ ଥରେ ଯାଇ ତାର ପିତାମାତା

ଦେଖ ତାର ପରିବାର ।

ଆତ୍ମହତ୍ୟା ପରେ ସନ୍ତାନର ଘରେ

କେମିତି ଅଛନ୍ତି ନର ।।୭

ପଚାରି ଆସସେ ବୁଢ଼ୀ ମାଆ ଟିକୁ

ପଚାର ବିଧବା ନାରୀ ।

ଯୁବା ପୁଅ ତାର ସ୍ବାମୀ ସେ ନାରୀର

ଯାଇଛି ଯାହାର ମରି ।।୮

ଆତ୍ମ ହତ୍ୟା ଭୂତ ମନରେ ପ୍ରବେଶ

ନଦେବା କେବେ ପୁରେଇ ।

ବହୁମୂଲ୍ୟ ଏହି ମାନବ ଜୀବନ

ସାର୍ଥକ କରିବା ଭାଇ ।।୯