ଆତ୍ମ ସନ୍ତୋଷର ସ୍ଥାନ

ଶିଶୁ ଟିଏ ଜନ୍ମ ନିଏ

କ୍ରନ୍ଦନର ଧ୍ୱନି ଦିଏ

ଖୁସି ସଭିଏଁ ସେ କାନ୍ଦଣାରେ ତ

ହୁଏ ସେ ନିଜର

ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ଘର ତାର

ଆଉ ପରିବାର ପରିଜନ l

ଗେହ୍ଲା ବସରିଆ କୁନି ପିଲା ସେ

ଘର ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ

ଦେବା ଦେବୀଙ୍କ ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନା କେତେ

ତା ଆଗାମୀ ସୁନ୍ଦର ଭବିଷ୍ୟତ ଲାଗି l

ବାଲ୍ୟ ଅବସ୍ତା ରେ ତା ଗାଲୁ ଗାଲୁ କଥା

ଖୁସି ଦିଅଇ ସଭିଙ୍କୁ

କୈଶୋରରେ ତା ଦୁଷ୍ଟାମୀ ଘୁରାଏ ମଥା

ଯୌବନରେ ସେ ହୋଇଯାଏ

ଚିନ୍ତାର ବିଷୟ

ବୃଦ୍ଧା ବସ୍ତାରେ ତା ଅଭିଜ୍ଞାତା

ଦେଖାଏ ସଠିକ ପଥ l

ଚାଳିଆ ହଉ କି କଚ୍ଚା ଘର

ନହଉ ପଛେ ସେ ମାର୍ବଲ ଚକ ଚକ

ସ୍ନେହ ମମତା ର ଯଦି ହୋଇ ଥାଏ ପୀଠ

ଦିଅଇ ମୁହଁରେ ଖୁସି ର ଉଜ୍ଜଳ ଚମକ l

ଚାକିରିଆ ଲୋକ ଖୋଜେ ଛୁଟି

ଯିବାକୁ ଘରକୁ ପାଇବାକୁ ଟିକେ ଶାନ୍ତି

ଅନ୍ତେବାସୀ ପଢା ପିଲା ଖୋଜେ ଘର

ପାଇବାକୁ ନିତ୍ୟ ଖାଇବାରୁ ଟିକେ ମୁକ୍ତି l

ଅପରାହ୍ନ ବେଳେ ଗୋଧୂଳି ସମୟେ

ଚାଷୀ ଖୋଜେ ଭାରି ଘର

ସଜ ପଖାଳ କଂସା କୁ

ଶାଗ ଭଜା ସହ ବଡ଼ି ଚୁରା ଟିକେ ମିଳିଗଲେ

ମିଳଇ ଅମୃତ ଖୁସି ତାକୁ l

ପର୍ବ ପର୍ବାଣିରେ ପୁରି ଉଠେ ଘର

ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ

ଚାଲେ ହୋ ହାଲ୍ଲା

ପୁଣି ବନି ଯାଏ ଶୂନ୍ୟ କୋଠରୀ

କିଛି ଦିନ ପରେ l

ବାହା ବ୍ରତ ଯେବେ ଆସେ

ନିଜ ଘରେ

କେତେ କୁଣିଆ ମଇତ୍ରେ ପରା

ଭାରି ଖୁସି ଲାଗେ

ମିଶି ସମସ୍ତଙ୍କ ସହ

ବହୁ ଦିନ ପରେ ପରା l

ଘର ବାରିର ଲାଉ ସନ୍ତୁଳା

ବୋଉ କଲେ ଭାରି ଲାଗେ ନିଆରା

ଆତ୍ମା ତୃପ୍ତି ଯାଏ ଖାଏ ପେଟ ପୁରେଇ

ମନ ଦୁଃଖ ହୁଏ ଭାବି ଏଵେ ଗଲେ ପୁଣି କେବେ ଆସିବି l

ସକାଳ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଠାକୁର ଘରେ

ଚୁଆ ଚନ୍ଦନର ବାସ୍ନା

ଆଉ ମାର୍ଗଶୀର ମାସେ ମାଟି କାନ୍ଥେ

ଝୁରି ହୁଏ ଭାରି ବୋଉର ଚିତା l

ଶାମ୍ବ ଦଶମୀରେ ନିଆରା ଖିଆ

ଭାରି ସୁଆଦିଆ ଦୁଆର ବଢ଼ା

ନାନା ବିବିଧରେ ଭରା କଦଳୀ ପତର

ଖାଏ ଚକାମାଡି ବସି ମାଗି ଥରକୁ ଥର l

ନାଗ ଚତୁର୍ଥୀରେ ଥିଲେ ଘରେ

ପୂଜା ଲାଗି ଉଇ ହୁଙ୍କା

ଖୋଜିବାକୁ ବୁଲେ ବାଟ କେତେ

କାକରା ପିଠାର ବାସ୍ନା

ଗାଁ ସେମୁଣ୍ଡକୁ ଫାଟେ l

ଘର ଦାଣ୍ଡ ଚଉରା ପାଖରେ

ଜେଜେଙ୍କ ବାଙ୍କୁଲି ବାଡ଼ି

ଆଜି ଭାରି ମୁଁ ଖୋଜେ

କାଇଁ ହଜି ଗଲେ କୋଉ ଅଜଣା ରାଇଜେ l

ପିଇସି ମା ଙ୍କ ସ୍ନେହ ଶରଧା

ପାଇବାକୁ ହେଲେ

ଖୋଲିବାକୁ ପଡେ ତା ଶାଶୁ ଘର ଦରଜା

କାଇଁ ଏ ନିୟମ ଗଢିଛି କିଏ

ଝିଅ ଜନମ ପର ଘରକୁ ଯେ

ନିଜ ଘର ପରା ବୈକୁଣ୍ଠ ସମାନ

ବୁଝୁନି କାଇଁ ଏ ପୁରୁଷ ପ୍ରଧାନ ସମାଜ l