ଆସିଛି ମଗୁଶୁର

ବାର ମାସେ ତେର ପର୍ବ ପଡିଥାଇ ଓଡ଼ିଆ ଘରେ

ହସଖୁସି ଲାଗିଥାଏ ପଲ୍ଲୀ ପୁରରେ l

ବାରମାସେ ମଧ୍ୟେ ସାର ଏ ମଗୁଶୁର

ମା ଆସିବେ ବୋଲି ସଭିଙ୍କ ମନ ନାଚେ ହୋଇ ଅଧୀର l

ନାରୀମାନେ ଶୁଭ୍ର ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ନାନା ଅଳଙ୍କାର

ମନେ ଆସେ ପୁଣି ତାଙ୍କର ଖୁସି ଲହର l

ଘରଦ୍ୱାର ସଜାଡନ୍ତି ନିଜ ହସ୍ତରେ

ଚତୁର୍ଦିଗ ପରିଷ୍କାର କରି ସ୍ୱଚ୍ଛରେ l

ଲକ୍ଷ୍ମୀ ପାଦ ପଦ୍ମ ଚିତା ଲେଖି ଗୁରୁବାରରେ

ମା'ଙ୍କୁ ଆବାହନ କରନ୍ତି ଭକ୍ତି ଚିତ୍ତରେ l

ନାନା ପିଠା ପଣା କରି ମାଙ୍କ ପାଖରେ

ଲାଗିକରି ଭୋଗଦେଇ ଭୁଞ୍ଜନ୍ତି ପୁଣି ସୁଖରେ l

ଚତୁର୍ଦିଗେ ଖୁସି ଆସେ ଚାଷି ମନରେ

ଧାନ କ୍ଷେତ ହସୁଥାଏ ଶସ୍ୟ ଫଳିରେ l

କେତେ ଝାଳ ନାଳ ପୁଣି ଦେଇ ଥିଲାରେ

ଚାଷି ର ଖୁସି ଅପାର ମନେ ଆସେରେ l

ସୁନାର ଫସଲ ପୁଣି ଫଳାଇ ଦେଇ

ସେଥିପାଇଁ ମନେଟିକେ ଆଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇ l

ବରଷକ ଦୁଃଖ ତାର ଲାଘବ ହେବ

ଘର ତାର ଧନଧାନ୍ୟେ ପୁରି ଉଠିବ l

ଶିଶୁ ମୁଖେ ପୁଣି ସିଏ ଦେବ ହସ ଫୁଟାଇ

ଅଭାବ ଅନାଟନ ଗୃହରୁ ଦେବ ହଟାଇ l

ଚାଷିର ଖୁସି ଥାଏ ମା ପାଖରେ

ପ୍ରତିବର୍ଷ ପୂଜେ ସେତ ଭକ୍ତି ଚିତ୍ତରେ l

ମା'ର ପଣତ ତଳେ ଆଶ୍ରା ଖୋଜେରେ

ମା'ର ସୁଦୟା ତାକୁ ମିଳିଥାଏରେ l

ଓଡ଼ିଆ ସଂସ୍କୃତି ଏ ପରମ୍ପରା

ମା 'ଆଶୀର୍ବାଦେ ହସିବ ଏ ମର୍ତ୍ୟଧରା l