ଆସ ମଉସୁମୀ

ହେ ଗଜଗାମିନୀ ଆଗୋ ମଉସୁମୀ

କାହିଁ ଯେ ନ ଆସ ଧାଇଁ,

ପ୍ରଚଣ୍ଡ ରୌଦ୍ରର ଉତାପରେ ପରା

ଧରା ଏବେ ଧଇଁସଇଁ ।

ଚାତକ ପକ୍ଷୀଟା ବିକଳରେ କାନ୍ଦେ

ନ ସହି ହୁଏ ତା ଦୁଃଖ,

କେଉଁ ପ୍ରତିଶୋଧ ନେଉଛଗୋ ତୁମେ

ହଜିଲାଣି ସବୁ ସୁଖ ।

ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ସତେକି ହୋଇଲା ପ୍ରବେଶ

ପ୍ରକୃତି ଜୀବନେ ଆଜି,

ତୁମ ବିନା ଏଠି ସବୁଜିମା ଭରା

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଯାଇଛି ହଜି ।

ଶୁଭୁନାହିଁ କାହିଁ ଘଡଘଡି ଶବ୍ଦ

ଚପଳା ନାହିଁ ଗଗନେ, 

କଳା ବଉଦର ଚିହ୍ନ ବର୍ଣ୍ଣ ନାହିଁ

ପିକ କାନ୍ଦୁଅଛି ବନେ ।

ଝସ ହାରିଲେଣି ଦୁର୍ଲଭ ଜୀବନ,

ମରୁଡି ଆସୁଛି ମାଡି,

ତୁମ ବିନା ଦେଖ ଆଗୋ ମଉସୁମୀ

ଶୁଭଇ ବିକଳ ରଡି ।

ଚାଲି ଆସ ତୁମେ ଚଂଚଳାକୁ ଘେନି

ପ୍ରକୃତି ଉଠିବ ହସି,

ନାଚି ଗାଈ ସର୍ବେ ଉଲ୍ଲସିତ ମନେ 

ବରିବେ ତୁମକୁ ଆସି ।