ଆମେ ବଦଳିବା କେବେ

ବୁଢାଗଛର ଥୁଣ୍ଟା ଡାଳରେ ଫୁଟୁଛି ଯଦି ଫୁଲ,

ନିମ୍ବ ପତର ମିଠା ଲାଗିଲେ କହୁଛୁ ଶୁଭଫଳ ।

ଶୁଆ କୁକୁର ବିଲେଇ ଯଦି ଖାଇଲେ ମିଳିମିଶି,

ଦେଖିବା ଲୋକ ଶୁଣିବା ଲୋକ ହୁଅନ୍ତି ଭାରି ଖୁସି ।

ଧଳାକାଉ କି କାଳିଆ ବଗ ଫଳରେ ଚକା ଆଖି,

ପୂଜା କରୁଛୁ ପନିପରିବା ଦେବୀ ଆକୃତି ଦେଖି ।

ବିକୃତ ଶିଶୁ ଜନମ ହେଲେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଭିଡ଼,

ବାତ ମାରିଲେ କହୁଛୁ ଆଗ ଗୁଣିଆଁ ଠାରୁ ଝାଡ଼ ।

ଭଣ୍ଡବାବାଙ୍କ ଭେଳିକି ଦେଖି ଭକତ ହେଇଯାଉ,

ବିପଦ ବେଳେ ଜାତକ ଧରି ଗଣନା କରିଥାଉ ।

ମଲା ମଣିଷ ଉଠିବ ଦିନେ ଭାବନ୍ତି କିଛି ଲୋକ,

ଡାହାଣୀ ବୋଲି କହି ମଣିଷ ମାରନ୍ତି ଆଉ କିଛି ।

ବଦଳିଲାଣି ଦେଶ ଦୁନିଆ ରୋବର୍ଟ କରେ କାମ,

ବଦଳୁନାହିଁ ଅନ୍ଧ ବିଶ୍ଵାସ ବଦଳୂ ନାହିଁ ମାନ ।