ଆମ ଓଡ଼ିଶା

କଳାକର ମୁହିଁ କଳାରେ ବଞ୍ଚିଛି,

ଓଡ଼ିଆ ମାଟିର ପୁଅ,

ଯାହାର ପ୍ରତିଟି ବାଲୁକା ଦେହରୁ,

ଛୁଟଇ କଳାର ସୁଅ।।

ଏଇ ମାଟି ଲାଗି ଭଅଁର ଗାଉଛି

ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ସୁରେ ଗାନ,

କୋଇଲିଟା ବୋଧେ ଶିଖୁଛି ଏଇଠି

ସୁମଧୁର କହୁଥାନ।।

ପବନ ବହୁଛି ମଳୟ ବେଶରେ

ବସନ୍ତର ଆଗମନେ,

ଝରଣା ଶିଖୁଛି କୁଳୁ କୁଳୁ ନାଦ

ଝରିବା ପାଇଁ କାନନେ।।

କଳାରେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ବୋଲି ସେ ଉତ୍କଳ,

ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସାରା ରାଇଜର,

ତାରି କୋଳରେ ବାସ କରିଥାନ୍ତି 

ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ଆମର।।

କେତେ ବିରଙ୍କୁ ସେ ଜନମ ଦେଇଛି

ଗାଇଲେ ସରିବ ନାହିଁ,

ମୋ ଓଡ଼ିଶା ଭଳି ପୁଣ୍ୟ ଭୂମି

ଜଗତେ ଆଉ କାଇଁ।।