ଆଲୋକର ସଂଧାନେ

କୋଟିକୋଟି ବର୍ଷ କ୍ରମ ବିବର୍ତ୍ତନେ

ଜଡ଼ରୁ ଜୀବନ ସୃଷ୍ଟି

ମାୟା ଜାଲେ ଭ୍ରମି ଏ ମନୁଷ୍ୟ ଜନ୍ମ

ନଷ୍ଟରେ ନହୁଅ ବ୍ରତୀ l

ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ସିଦ୍ଧାନ୍ତେ ମାନବ କେବଳ

ବୃହତ୍ତମ ସତ୍ତା ଅଂଶ

ଜନ୍ମ ଓ ମୃତ୍ୟୁତ ବିରୋଧୀ ଦଳ ଯେ

ସମନ୍ୱୟେ ମୁକ୍ତ ପଥ l

ଶୈଶବ କୈଶୋର ଯୁବା ବୃଦ୍ଧ ମୃତ୍ୟୁ

ଏ ପାଞ୍ଚ ସୋପାନ ଦେଇ

ସପ୍ତ ଆବରଣେ ଆବୃତ୍ତ ହୋଇ ସେ

ନିଜ କୁ ପାସୋରି ଥାଇ l

ଆତ୍ମା ର ଅସ୍ତିତ୍ବ ନୁହେଁ ଅବଗତ

ସର୍ବ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜୀବ ହୋଇ

ପରିପୁଷ୍ଟ ତାକୁ କିପରି କରିବା

ଏ ତ ସଂଭବ ନୁହଇ l

ଜଗତ ଜୀବ ଙ୍କୁ ଅନ୍ତରଙ୍ଗଭାବେ

ଅନୁଭବ ଯେବେ ହେବ

ପରମ ପ୍ରଜ୍ଞା ର କରଣୀ ବୋଲିତ

ପ୍ରତୀୟମାନ ହୋଇବ l

ପରମ ପ୍ରଜ୍ଞା ତ ଏହି ସଂସାରର

ଅଟେ ବିଚିତ୍ର ରଚନା

ପ୍ରଜ୍ଞାବଳେ ସତ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ନିମନ୍ତେ

ସାମର୍ଥ୍ୟ ଆସିବ ସିନା l

ଆତ୍ମା ର ସ୍ଥିତିକୁ ଯେବେ ଅନୁଭବ

ଆମେତ କରିପାରିବା

ଜlଗତିକ ନୈମିତିକତାର ଦୃଶ୍ୟ

ଅନୁଭବ ତ କରିବା l

ବିଶ୍ଵତୀତ ସତ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ନିମନ୍ତେ

ସାମର୍ଥ୍ୟ ଆଣି ପାରିବା

ସୁଖ ଶାନ୍ତି ଆଉ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତି ତ

ବିଶ୍ୱେ ପ୍ରକାଶ କରିବା l

ଆଲୋକ ସନ୍ଧାନେ ଗତି କରିକରି

ନିଶ୍ଚୟ ଦିନେ ଲଭିବା

ଆନନ୍ଦ ମୟ ଏ ଜୀବନ ହୋଇବ

ସବୁ ଦୁଃଖ ଭୁଲିଯିବା l

ତ୍ରିଲୋକ୍ୟ ଇଶ୍ୱର ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଲେ

ଏକଥା ସମ୍ଭବ ହେବ

ତାର ଦୟା ବିନା ଏ ଭବ ସାଗରୁ

ପାରି ହେବା ଅସମ୍ଭବ l