ଆଖି

ଏମିତିକା ସାଥିଟିଏ

ଯାହା ସବୁ ଦେଖୁଥାଏ

ରାତିକୁ ସପନ ଦିଏ

ଦିନ କୁ ହଜାଇ ଥାଏ

ମନରେ କୋହ ଉଠିଲେ

ନିଜେ ସମୁଦ୍ର ପାଲଟି ଯାଏ ।

ରାଗିଗଲେ ଜୁଆରର ରୂପ

ଥମିଗଲେ ଭଟ୍ଟା ପଡ଼ିଥାଏ

ଅବୁଝା କୁ ଲାଗେ ସରଳ

ଭାଷାକୁ ଭାବରେ ପରଖ

ବାଡ଼ ନ ଥିବା ବତା ଟିଏ,

ସପନ ପାଇଁ ସେ ରାତି ଟିଏ

ଅନ୍ତଃ ବେଦନା ର କୋଣରେ

ଚିର ଜାଗ୍ରତ ସାଥୀ ସିଏ

ଚଲାପଥରେ ହୁଏ ସାରଥୀ

ଦର୍ଶନ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ହୁଏ ବ୍ରତୀ ।।