ଆଗୋ ମୋର ଅପ୍ସରୀ

ମନକୁ ତୋହର ପଢ଼ି ପାରନ୍ତିକି

     କେତେ ଭଲ ପାଉ ମୋତେ ।

ମୁଁ ତୋର ହୃଦୟେ ଅଛି କି ନଅଛି

     ଭାବି ଭାବି ଦିନ ବିତେ ।

ବିଜନ ବେଳର, ମୁହୁର୍ତ୍ତେ ମିଳେନା

     କହି ବାକୁ ମନ କଥା

ଲାଗେ ମୁଁ ଦୂରର ଦ୍ଵିତୀୟା ଜହ୍ନଟେ

      ତୁ ନୀଳକଇଁ ଅନିନ୍ଦିତା ।

ସଞ୍ଜ ଗଲେ ନଇଁ ଚାନ୍ଦ ଆସେ ଉଇଁ

      ସରସୀରେ ଫୁଟେ କଇଁ

ଚାହିଁ ରହିଛି ମୁଁ ଆଶାରେ ପ୍ରିୟା ଗୋ

       ହୃଦୟ ଝରକା ଫେଇ ।

ବଉଳ ଫୁଲର ବାସ୍ନାରେ ଭ୍ରମର

        ଖୋଜି ବୁଲୁଥିଲା ମହୁ

ମଳୟ ପବନ ଶିରି ଶିରି ବହେ

         ଆନ ମନା ହୁଏ ମୁଁ ।

ଦୂରେ ଥାଏ ଦେହ, ମନ ତୋ ପାଖରେ

      କାୟା ସାଥେ ଛାୟା ପରି

ଚାହେଁନା କିଛିମୁଁ ତୋର ମନ ଛଡ଼ା

      ତୁ ମୋର ସପନ ପରୀ ।

ପାଦ ତଳେ ତୋର ଫୁଲ ରଖି ଦେଵି

      ବାହୁ ମୋ ଝୁଲଣାକରି

ହୃଦୟର ରାଣୀ, ହୃଦୟେ ରଖିବି

      ଆଗୋ ମୋର ଅପ୍ସରୀ ।