ଆଧୁନିକତା

ଆଧୁନିକତା ଖୁବ୍ ଗୋଟେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୋକ ଭଳି

         ଦୃଷ୍ଟି ଗୋଚର ହୁଏ

               ଅପହଞ୍ଚ ହାତର ଦୂରତାରୁ ,

ନିକଟରୁ ଅବଲୋକନ କଲେ

        ମନେ ହୁଏ ଆହୁରି ବି ହୀନ

                  ରଙ୍ଗ ଛଡା ସାର୍ଟ ଠାରୁ .......।

ମାନିବାରେ ତିଳେ ମାତ୍ର ଦ୍ୱିଧା ନାହିଁ

    ଭରି ଦେଇଛି ଅନେକ କିଛି

       ସୁଖମୟ କରିବାକୁ ମଣିଷ ଜୀବନର

                        ପ୍ରତିଟି ନିଃଶ୍ବାସ ,

ହେଲେ ଏକଥା କ'ଣ ଚିରନ୍ତନ ସତ୍ୟ ନୁହେଁ

      ଆଧୁନିକତାର ଆଗରେ ଏଇ ମଣିଷ

         ଧିରେ ଧିରେ କରି ଚାଲିଛି

                  ନିଜେ ହିଁ ନିଜର ସର୍ବନାଶ ......।

ଶିକ୍ଷା ସଂସ୍କୃତି ପରମ୍ପରା ପରିବେଶ

              ଗୋଟି ଗୋଟି ତ ହେଲାଣି ନାଶ,

ମାଳ ମାଳ ଲୋକ ,କଳ କାରଖାନା,କଂକ୍ରିଟର ସହର

   ବୋଧହୁଏ କରିଦେବ ବାକିଥିବା ଅମ୍ଳଜାନ ବି ଶେଷ ...

ସତରେ କ'ଣ ଚାହିଁ ଥିଲୁ ଆମେ

                ଏମିତି ଏକ ଆଧୁନିକତା,

ଯେଉଁଠି ସବୁ କିଛି ତ ଭରି ରହିଥିବ

         ନ ଥିବ ଯାହା କାଣିଚାଏ ମାନବିକତା ,

ନା ଥିବ କାହାର କାହା ପ୍ରତି ଶ୍ରଦ୍ଧା ସ୍ନେହ

           ହଁ ଥିବ ଖାଲି ଟଙ୍କାର ମୋହ

ଜିଇଁ ବାକୁ ଏକା ଏକା

           ନିଜେ ପିଇ ନିଜର ହିଁ ଲୁହ .......।