(୨୧)#ଅଭିମନ୍ଯୁ ବଧ # ଗାଥା କବିତା

ତମାମ ଅନୁଭବକୁ ଏକତ୍ରିତ କରି

       ରଚିଲେ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ ଗୁରୁ ଦ୍ରୋଣାଚାର୍ଯ୍ୟ

ସାରିଦେବେ ଯୁଦ୍ଧ ଆଜି ଏକା ଦିନକରେ

      ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ପାଇବ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଏ ରାଜ୍ୟ l

ଭାଳେଣୀ ପଡ଼ିଅଛି ପାଣ୍ତବ ଶିବିରରେ

       କୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନ ଏବେ କାହିଁ କେତେ ଦୂରେ

କିଏ ସେ ଭେଦିବ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହର ସେ ଭେଦ

         ନହେଲେ ପରାଜୟ ଆଜି ନିଶ୍ଚିତରେ l

ସେଇ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ଶତ ସୂର୍ଯ୍ୟର ଦୀପ୍ତି ନେଇ 

          ବାଳକ ଅଭିମନ୍ୟୁ ଆସି ପହଞ୍ଚଇ

ଯୁଧିଷ୍ଠିର ଆଗେ ନତ ମସ୍ତକ ହୋଇଣ

       ଭେଦ ଭେଦିବାକୁ ନମ୍ରେ ଆଜ୍ଞା ମାଗଇ l

ପଡ଼ି ଯୁଧିଷ୍ଠିର ଏବେ ଧର୍ମ ଶଙ୍କଟରେ

      ଅନୁମତି ଦେଲେ ସେ ବ୍ୟୁହ ଭେଦିବାରେ

ପଶିଗଲା ଅଭିମନ୍ୟୁ ଯେବେ ବ୍ଯୁହ ମଧ୍ୟେ 

         ଘେରି ଗଲେ ସପ୍ତରଥି ତାକୁ ଅଚିରେ l

ଭୀଷଣ ଲଢିଲା ଅଭି ଏକା ଏକା ଯୁଦ୍ଧେ

        ଭୟ ଖେଳିଗଲା କୁରୁ ଯୋଦ୍ଧାଙ୍କ ମଧ୍ୟେ

ଧର୍ମ ଛାଡି ଦେଇ ଅଧର୍ମକୁ କଲେ ସାଥି

          ଏକାଠି ହୋଇ ଚିରିଲେ ଅଭିର ଛାତି l

କାପୁରୁଷ ସାଜିଲେ ସପ୍ତ ରଥି ସେଦିନ

         ଛଳନାରେ ହୋଇଲା ଅଭିମନ୍ୟୁ ବଧ

ବୀରଦର୍ପେ ଯାଇ ସେ ଯେଉଁ ଲଢିଲା

        କାଳବକ୍ଷେ ହେଲା ତା ନାଆଁ ଲିପିବଦ୍ଧ ।