संसार (गझल)
संसार (गझल)
तुझ्या प्रेमात आलो मी तिथे सोडून गावाला
तुझ्यासाठी घरी आलो किती भांडून भावाला
घरेदारे तुझ्या नावे तुझ्या नावेच शेतीही
नसे काहीच संपत्ती सखी माझ्याच नावाला
तिथे वृद्धाश्रमी सोडून आलो माय बाबाला
कसा गेला बळी माझा तुझ्या राणी दबावाला
नसे शांती मनी माझ्या सुखानेही दिला धोका
कुणा सांगू कसे सांगू मनाच्या या तणावाला
नसे स्वातंत्र्य मनालाही जगायाचे सखे आता
कसे मी तोंडही देऊ तुझ्या मोठ्या उठावाला
अटी शर्थी जिथे लागू खरे ते प्रेम नाही ना
कळेना अर्थ प्रेमाचा तुझ्या हट्टी स्वभावाला
अरे युद्धात अन प्रेमात सारे माफ आहे ना
इथे हारून जातो मी तुझ्या राणी बनावाला