रुदन शेतकऱ्याच...!

असूनही कृषिप्रधान देश

आज माझा शेतकरी,

उपाशीच झोपतो

मालक स्वतःच्याच घरी!

जो करतोय देह झिजून

देशाची जडण-घडण,

त्याचाच संसार आज

उघड्यावर पडण !

घालून बसले आज 

सारेजण सत्तेचा साज,

मिळेल का या पोशिंद्याला

खराखुरा न्याय आज!

उभ्या आयुष्याला ठेवलं 

त्यांनी सावकराशी गाठून,

तरी जायना त्यांच्या

डोईवरल कर्ज फिटून !

कंटाळून आयुष्याला त्यांनी

शेवटी डोळे घेतले मिटून,

तरीही धरणीवर पाऊस 

पडणा आभाळ फाटून!