STORYMIRROR

Ankita Kulkarni

Romance

3  

Ankita Kulkarni

Romance

प्रेमाची अग्निपरिक्षा

प्रेमाची अग्निपरिक्षा

2 mins
243

💞पहिल्या पावसाचे जोरदार कोसळन l

माझे ते मनसोक्त भिजणं l

त्याचे माझ्या आयुष्यात अचानक येणं l💞


💞प्रेमात एकमेकांत जीवापाड भिजणं l

भेटीत गुलाबी त्याने मखमली साडी देणं l

मोत्याचे झुमके आणि बांगड्या देणं l💞


💞सजून धजून माझं दुल्हन होण l

देवळात आमचं लग्न होन l

सात जन्माची वचने घेण l💞


 💞घरभर मोगऱ्याचा सुगंध पसरवण l

पलंगावर गुलाबाच्या पाकळ्यांचे सजन l

पहिल्या रात्री माझं सर्वस्व अर्पण करणं l💞


💞रोज त्याच्या प्रेमात मिठीत बिलगून राहणं l

 त्याच्या प्रेमाच्या पावसात चिंब भिजणं l 

पलंगावर तिथे माझे स्त्रीत्व उधळण l💞


💞एक वर्षासाठी त्याचं ते परदेशात जाण l

तो येण्याच्या वेळेस पहिल्यांदा भेटलो तिथेच मी उभे राहावं ठरण l

तीच गुलाबी साडी कानातले बांगड्या घालणं l

दुल्हनच्या कपड्यातच सजून उभे राहण l💞


💞ठरलं एक वेगळी प्रेमाची अग्नीपरिक्षा देणं l

पुन्हा तसेच पहिल्यांदा भेटल्या सारखे भेटणं l

पुन्हा नव्याने एकमेकांच्या प्रेमात पडणं l💞


💞मला सोडून त्याचे ते परदेशी जाण l

नंतर कळण त्याचा माझ्या पोटात आंकुर आसन l

एक वेगळेच माझं नव्याने पुन्हा जगणं l💞


💞विरहात त्याच्या तडफडत रडणं l

त्याच्या भेट वस्तूंना घेऊन कुरवाळण l

पलंगावर त्याच्या आठवणित रमण l💞


💞आमच्या प्रेमाच्या अंकुराच फुटन बाहेर येणं l

त्याच्यात त्याचा भास सतत मी शोधणं l

हे माझ्याकडून  मोठा गिफ्ट आल्यावर ठरवल त्याला देणं l💞


💞त्याच्या येण्याचा तो दिवस येणं l

पावसाचेही तेव्हा तसंच जोरदार पडणं l

भेटीसाठी माझा जीवाच कासावीस होण l💞


 💞दुल्हन सारख सजून दरपणात स्वतःला न्याहाळणे नव्यानं l

 घर भर सुगंध दरवळत मोगरा ठेवणं l

पलंगावर गुलाबाच्या पाकळ्यांची मखमली चादर पसरवन l💞


💞बाळाला शेजारी ठेवून माझ धावत त्या जागेवर जान l

दुलहन बनून पावसात चिंब होऊन माझं ते तिथे उभ राहण l

आतुर होऊन वाटेकडे डोळे लाऊन बघणं l💞


💞समोरून एक मोठ्या गाडीचे येण l

एक श्रीमंत माणूसाचे त्यातून उतरण l

त्याचे वेगळेच रूप समोर मला दिसणं l💞


💞माझं जिवाच्या आकांताने त्याच्याकडे धावणं l

पण तितक्यात गाडीतून ऐका दुसर्‍या मुलीला मी उतरताना बघणं l

 माझे एकदम पुतळा होऊन तिथे थांबणं l💞


💞तशाच गुलाबी रंगाच्या साडीत तीच नटन l

तसेच मोत्याचे कानातले तशाच बंगड्यांत सजन l

माझं प्रतिबिंब बघतेय असं भासन l💞


💞चेहरा मात्र दुसरा होता ते कळण l

तिच्या पोटात अंकुर आहे हे दिसणे l

त्याने माझी येऊन प्रामाणिक पणें माफी मागणं l💞


💞त्याला अग्नीपरिक्षा  देता नाही आली आसे सांगणं l 

त्याने लग्न केलं तिच्याशी हे बोलणं l

तिच्याबरोबरच कायमचा तिकडे राहणार हे सांगणं l💞


💞माझ्या तोंडातून काहीच शब्द न फुटण l

माझं त्यांच्याकडे सुन्न होऊन फक्त शांत बघत राहणं l

त्याचं ते गाडीत  बसून सरळ निघून जाणं l💞


💞जिवाच्या आकांताने ते माझं रडणं ओरडणं l

पावसात माझं ते खाली कोसळन l

स्वतः स्वतःला सावरून उभे राहून सांभाळणं l💞


💞पावलांचं बाळासाठी घराकडे परत फिरन l

त्याला कुशीत घेऊन ओक्साबोक्शी रडन l

दिवाना वरती ना जिवंत ना मेलेल्या गत निजन l💞

 

💞मनाचे चालू होते हजार प्रश्न स्वतःलाच विचारानं l

उत्तरांचा शोध सुरू होता पण एकही सपडत नव्हतं संपत नव्हते शोधणं l

कळतच नव्हतं ठरलेल्या प्रेमाच्या अग्नी परीक्षेत मी पास की नापास माझ होण ll


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Romance