पाखरांच्या आठवणी

दूर गेल्या पाखरांना साद येथून घालते

सांजवेळी मी स्मृतींची सहज पाने वाचते 

आईला विसरुनी गेली 

दूर देशी पाखरे 

दूर ती गेली म्हणून 

प्रेम का गं ओसरे

धन्यता वाटते जीवनाला 

प्रश्न लागे सार्थकी 

सोसले मी दुःख सारे 

लेकरे झाली सुखी 

एकटीने राहणे हे कठीण आता वाटते!

साद माझी ऐकोन ही 

परत या रे लौकर 

मिटोनी जा पंखात 

संपवा हे अंतर 

अंतरीची ओढ माझ्या वाट तुमची पाहते