पाहुनियां हरी गोपाळांचे
पाहुनियां हरी गोपाळांचे
पाहुनियां हरी गोपाळांचे चोज ।
म्हणे येणें तो निर्वाणीचें निज मांडियले ॥१॥
मेठा खुंटीं येउनी हुंबरी घालिती ।
खर तोंडाप्रती येती जाहली ॥२॥
कळवळला देव जाहालासे घाबरा ।
मुरली अधरा लावियेली ॥३॥
मुरलीस्वरे चराचरी नाद तो भरला ।
तेणें स्थिर झाला पवनवेंगीं ॥४॥
यमुनाहि शांत झाली तेच क्षणीं ।
म्हणे चक्रपाणी सावध व्हा रे ॥५॥
पेंदीयानें तो शब्द ऐकिला कानीं ।
एका जनार्दनीं स्थिर झाला ॥६॥
