नदी

येते धावत सरिता

मिळण्या ती सागराला

अर्पूनिया गोड पाणी

स्विकारे खा-या पाण्याला

देते जीवन प्राणी मात्रा

येताना वहात खळखळ

करते हिरवी शिवारे

येते पुढे पुढे अवखळ

विसरते अस्तित्व स्वतःचे

होता मिलन सागराशी

जाण्या बाष्परुपे आकाशी

एकरुप होते खारेपणाशी

घेउनिया रुप जलदाचे

जाते खेळाया नभात

ढगांची गट्टी डोंगराशी

पडे खाली पर्जन्य रुपात