जाता जाता पावसाने मागे वळून

जाता जाता पावसाने

मागे वळून पाहिले

हरवलेले गीत त्याचे

तेथेच होते राहिले

ती होती गर्भारशी

नेसली हिरवा शालू

या सुगीत लेकरांना

पोटभर जेवू घालू

याच आशेने त्याने

तिच्याकडे पाहिले

जाता जाता पावसाने

मागे वळून पाहिले

धुंद गंध मृतिकेचा

भरून हृदयी राहिला

टिपे गाळीत नाचताना

मोर येथे ची पाहिला

आसवां साठी त्या पुन्हा

कुतूहलाने पाहिले

जाता जाता पावसाने

मागे वळून पाहिले

भेट आणि विरह व्यथा

 दोन्हीही भाव सोसताना

पाहिले त्यालाच येथे

रात्रंदिन बरसताना

पुनर्भेटीचे वचन घेऊन 

दोघेही उगा राहिले

जाता जाता पावसाने

 मागे वळून पाहिले