◆ धुक्यातील पहाट ◆

              

होऊन स्वैर उडावे 

माझ्या मनात वाटे ,

झोम्बे अंगास वारा 

या धुक्यातील पहाटे ........।   

झाले आभाळ अंधुक 

धरती श्वेत वस्त्र ल्याली,

पाहून रूप मनोहर

कळी हसेल गाली ,

गाईल सुरेख पाखरूही 

मग गीत आनंदाचे ,

झोम्बे अंगास वारा 

या धुक्यातील पहाटे ........।   

ओलाव्याची आस लागली,

गोजिऱ्या वृक्षाला , 

न सांगता हवेत अलगत 

हळूच गारवा आला ,

पडतील मग पानावरती 

मोती दवबिंदूचे ,

झोम्बे अंगास वारा 

या धुक्यातील पहाटे ........।