बाप

   मुलीचं अंतःकरण 

   आठवणींनी भरून येई,

   बाप,नावाशी जोडलेली नाळ

   आसवांतून वाहून जाई..

   किती खाल्ल्या खस्ता

   तिच्या सुखासाठी त्याने,

   क्षणोक्षणी दिले झोकून

   दुःखाच्या खाईत आनंदाने..

    डोळे मिटता झर्रकन

    कष्ट त्याचे स्मरतात,

    सासूरवाशीणीच्या हुंदक्यात

     अलगत विसावतात..

      सासरी जाताना ती

   भिंतीआडून डोळे पुसणारा,

   आजही आठवतो तो बाप

   हसत-हसत सारं सोसणारा..