बाप

बाप त्याचे कष्ट परिश्रम वेदना

कोणालाच सांगत नाही

आयुष्यभर मर मर करताना

कुठेच थांबत नाही

मुलगा जेव्हा बापाच्या खांद्याला लागतो

तेव्हाच बाप थांबतो

मुलाच्या नजरेतून त्याचे

स्वप्न पाहतो

मुलगा बरोबरीचा झाल्यावर

बापाला जगण्याच्या वाटा मोकळ्या होतात

बापाच्या पावलावर मुलाचे पाय पडतात

चुकला असेल मार्ग 

तर बापच वळण लावतो

थोडं जपून पावले टाकायला सांगत असतो 

कुठे अडखळला तर

पडू देत नाही

बोट धरून अर्ध्यावर

सोडून जात नाही

म्हणून बापाने मुलाच्या खांद्यावर 

थोडी जबाबदारी द्यायची असते

बाप म्हणजे काय समजून सांगायचे असते

बाप जेव्हा कळेल

तेव्हा त्याला कर्तव्याची

जाणीव होईल

मगच त्याच्या नजरेने

जग सारं पाहिल

कारण...

बाप म्हणजे मित्रच असतो

त्याच्यासारखा माणूस 

कुठेच नसतो

म्हणून... बाप समजून घ्यायला

बाप व्हावे लागते

बापाच्या भूमिकेत जगताना

जरा सबुरीने घ्यावे लागते