आयुष्याचे रंगीत रस्ते

आयुष्याचे रंगीत रस्ते

कधी बंद तर कधी खुले

कधी बोचती बाभुळकाटे

कधी साजिरी गोड फुले ।

कधी खळाळे अवखळ नीर

कधी पूरातून गाव रिते

कधी सुखाचा झरा आटतो 

दुःखाला कधी उर फुटे ।

कधी पहाटे दिनकर जागे 

घेऊन संगे नवा किरण 

कधी आशा तर कधी निराशा 

कधी निशेचे शांत शरण ।

कधी एकदा वारा व्हावे 

पराग घ्यावा सुमनांतून

कधी होऊन वादळ गहिरे 

दुःख लुटावे दुनियेतून ।

कधी होऊनि एक पाखरू

भेदून जावे गगनाला 

कधी धरणीशी नाळ जोडोनि 

अर्थ मिळावा जगण्याला । 

कधी रुजोनी मातीमध्ये 

आपुले जगणे व्हावे सुंदर 

उच्च विचारी वृक्ष होऊनि

जमिनीला ना द्यावे अंतर ।