आठव

थेंब तो श्रावणसरीचा

चिंब स्वरांनी नटलेला

ओढ वेड्या या मनाला

ओल्या मृदगंधाने मोहलेला

जग सारं हे दुरावताना

गाव मनीचं समोर असताना

जीव हा उदार कशासाठी

अधिर पावससरी झेलताना

क्षण सारे मनी झंकारताना

भान मनीचे का हिरमुसलेले

सर पावसाळी ही बरसताना

coffee च्या आठवात झुरलेले