ജീവിത രഥം

നക്ഷത്ര ലോകത്തേക്കൊരു യാത്ര 

പോകാൻ കുറിമാനം വന്നണഞ്ഞു .

പോകാനൊരായിരം ചിട്ടവട്ടങ്ങൾ,

സജ്ജമാകേണ്ടത് എൻ ചിന്താമണ്ഡലം .

ചുറ്റും നിന്നവർ  തർക്കിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു,

ഞാനൊരു മരപാവയായി , കാണാൻ കണ്ണില്ല ,

കേൾക്കാൻ ചെവിയില്ല , മിണ്ടാൻ നാക്കുമില്ല 

ചിന്താ ശക്തിക്കും ചെറിയൊരു സംഭ്രമം.

കലഹകാരണം അറിയാതെങ്ങനെ സന്ധിയുണ്ടാക്ക, 

ഞാൻ ചോദിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു, രോക്ഷം കടിച്ചമർത്തി 

മുറ്റത്തേക്ക് ഞാൻ ഇറങ്ങി .

മുറ്റത്തും ആകെ തിരക്ക് , ചൂടുപിടിച്ച ചർച്ചകൾ , 

ആരും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഞാനും ,

പാതയോരത്തൊരു ബോർഡിൽ എന്റെ 

പടം , ആദരാഞ്ജലികളോടെ , ഓ ഞാൻ....

ഇപ്പോളാണേ, മനസിലായത് ചർച്ചകളിലെ 

നായകൻ ഞാനായിരുനെന്ന് , വീണ്ടും 

അകത്തളത്തിലെത്തിയ ഞാൻ വാക്കുകളിലെ 

അർഥങ്ങൾ മനസിലാക്കി തുടങ്ങി .

എന്റെ പുന്നാര മക്കളും, പേരക്കിടാങ്ങളും 

തർക്കിക്കുന്നത് ഒന്നിനായി മാത്രം ,

ഞാൻ ചേർത്തുവെച്ചെന്റെ 

സമ്പത്തിനായി മാത്രം .

എന്നെ പട്ടടയിലേക്ക് എടുത്തിട്ട് പോരെ 

എന്റെ മക്കളെ നിങ്ങളുടെയും പരാക്രമം .

ഒരുവളെ മാത്രം കണ്ടില്ലെവിടെയും, എന്റെ 

പതിയായവൾ , പ്രാണപ്രിയാ , തിരഞ്ഞു ഞാൻ 

ഒടുവിൽ കണ്ടെത്തി അറയുടെ കോണിൽ തളർന്നിരിക്കുന്ന എൻ പത്നി, കണ്ണിലെ 

വറ്റാത്ത കണ്ണുനീർ എന്നെ ദുഃഖത്തിലാഴ്ത്തി .

എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്കൊരു തിരനോട്ടം 

കിട്ടിയതെല്ലാം എണ്ണിപറക്കി സ്വരുക്കൂട്ടിയ ഞാൻ , നാട്ടിൽ പിശുക്കൻ എന്ന നാമധേയം .

ഈ പരാക്രമങ്ങൾ, എന്തിനെന്നു ഞാൻ 

ചിന്തിച്ചുപോയി, ബാക്കിയായൊന്നുമില്ലെൻ 

കയ്യിൽ ; തെറ്റുകൾ മാത്രമെൻ വീഥിയിൽ .

തിരികെ നടക്കാൻ അവസരങ്ങളില്ല ,

മാറ്റിയെഴുതാൻ താളുകളില്ല ഇനിയും ,

പോകാനെനിക്ക് സമയമായി , നക്ഷത്രമായി 

ഞാനും കണ്ണുചിമ്മും , തെറ്റുകൾ തിരുത്താൻ 

ഒരു ജന്മം തരണേ ഈശ്വര എന്നൊരു പ്രാർത്ഥന മാത്രം ,

 എനിക്കായി വാതിൽ തുറക്കപ്പെട്ടു , ആ തേജസ്സിൽഞാനും 

ലയിക്കട്ടെ , വിട ചൊല്ലിടുന്നു ഞാനും ..