അപരിചിത

കരളിനുള്ളിലുറഞ്ഞ സ്വപ്നം 

കതിരിടാതെ മിഴി നിറക്കുന്നു  

മൊഴി മറന്ന പ്രണയശലഭം 

പഴയ വർണ്ണം കൈവെടിയുന്നു 

ഇരുൾ പടർത്തി ഇല പൊഴിച്ചു 

മൗനമോ വിസ്‌മൃതിയിലാളുന്നു 

ജലമുറഞ്ഞ നദിയോരമിന്ന് 

പുതുമഴക്കായ് തപസ്സിരിക്കുന്നു 

ശിരസ്സറുത്ത പൂവുകൾ തൻ 

നിണമണിഞ്ഞു ജീവനുരുകുന്നു 

ചിറകു രണ്ടും പടരുമഗ്നിയിലാ- 

കാശമകലെ കൺമറയുന്നു 

ചടുലനൃത്തച്ചുവടു തെറ്റി 

ചതുപ്പുനിലത്തിൽ വീണടിയുന്നു 

പതിതഗാനം പാടിയകലും 

മേഘമായ് ഞാൻ ദൂരെ മായുന്നു 

നഗരവീഥിയിൽ അപരിചിതയായ് 

നിൻ കിനാവും മുഖവുമകലുന്നു

കാലമിന്നൊരു ചൂണ്ടയിൽ 

ഹൃദയം കൊളുത്തി വലിക്കുന്നു