બાળપણ
બાળપણ
બાળપણનું મારૂ ફળિયું ખોવાયુંં
અને
રમતો હું એ મારુ આંગણું ખોવાયુંં,
નથી છીપાતી તરસ ફ્રીઝનાં પાણીથી
કેમકે
રસોડામાં રમતુંં એ પાણીયારુ ખોવાયુંં,
નથીરે આવતું લૂછવા આંસુ આજ કોઈ
અને
મારી "મા" લૂછતી એ આજ ઓઢણું ખોવાયુંં,
થાકી જવાય છે થોડું જ અંતર ચાલતા હવે
જયારે
કિલોમીટર દોડાવતું એ મારુ પૈડુ ખોવાયુંં,
બત્રીસ ભાતનાં ભોજન ક્યાં ભાવે છે હવે
ત્યારે
ગોળ ઘી નું મારી મા-બેનીનું એ ચૂરમું ખોવાયુંં,
મારવા પડે છે દરેક દ્વારે ટકોરા હવે
કેમ કે
સીધો જાતો એ ખુલ્લું હવે બારણું ખોવાયુંં,
નથી ભૂંસી શકતો હવે લખેલું આ કાગળનું
અને
ત્યાં તો દફ્તરની એ મારી પેનને પાટિયું ખોવાયુંં,
હજારો દોસ્તો છે ફેસબુક અને વોટ્સએપમાં
પણ
લંગોટિયા યાર સાથેનું મારું આખે આખું ગામ ખોવાયુંં..!