ચિઠ્ઠી

પાત્ર પરિચય:-

ફેમિલી ૧ - લલીતાબેન - તેમના પતિ તેજસ અને તેમનો એક માત્ર પુત્ર અખિલ

ફેમિલી ૨ - હર્ષાબેન - તેના પતિ મયુરભાઈ, તેમને ત્રણ પરણેલા પુત્રો, અને એક દીકરી ઉમંગી

***

દીકરી ઉમંગી,

'હું કરોડોપતિ પિતાનુ ત્રીજુ કન્યાસંતાન હતી. જ્યારે તું સંસ્કારે શ્રીમંત પણ પૈસા એકત્રિત કરવામાં નિસ્પૃહ એવી વ્યક્તિની ત્રણ દીકરા પછી માનતા પછી જન્મેલ દીકરી. કેવી અજીબ વાત છે. તારા પપ્પાએ એક દીકરી થાય એ માટે માનતા રાખેલી, જ્યારે મારા પપ્પાએ ત્રીજી દીકરીને પણ પ્રેમથીજ આવકારેલી. ધર્મ, સંસ્કાર, રીતી રિવાજ બધી રીતે અલગ એવા આપણા કુટુંબો વચ્ચે એ સમાનતા હતી કે દીકરી હોવી એ ઈશ્વરનો પ્રસાદ સમજતા.

'હા, બેટા છે એવી વાત. આમ તો હું લલિતા અને તારા મમ્મી હર્ષા અમે બંને સ્કૂલની સખીઓ સાથે ભણેલા અને સાથે રમેલા. અને તું તો જાણેજ છે કે તારા સસરા ડોક્ટર તેજસભાઈ અને તારા પપ્પા મયુરભાઈની દોસ્તી કેવી હતી ? આપણાં બંનેના ઘર જુદા હતા પણ પરિવાર તો એકજ. એટલે તો મારા એકમાત્ર અખિલ માટે તારૂ માગું મયુરભાઈએ સહર્ષ સ્વીકાર્યું, અને ઉમંગી તેં પણ તેમાં મંજૂરી આપી અમને નિરાશના કર્યા તેમાં કોઈ પરભવની લેતી દેતી હશે. તું પરણીને અહીં મારે ઘેર આવી ત્યારે મને અને તેજસને લાગ્યું કે અમને તારારૂપમાં એક દીકરી મળી ગઈ. મને અહી આવું લખવામાં જરા પણ અતિશયોક્તિ નથી કરવી પડતી, કારણકે તે તારા આગમનની સાથે અમારા ઘરમાં તારી મમ્મી ના નામ પ્રમાણે “હર્ષ”, અને તારા નામ “ઉમંગી” પ્રમાણે ઉમંગ અણ્યો છે.

હું મારી હર્ષાને જાણુછું, તે કદી “મરતા પણ ને મર” કહે તેવી નથી, તે હર-હંમેશ સમાધાનકારી રહેલી છે, તેને તારા ત્રણેય ભાઈની વહુઓને દીકરી ગણી તેઓ નોકરી કરે તેમાં કદી વાંધો નથી લીધો. પરંતુ આવી લાગણીસભર સાસુના પ્રેમાળ વર્તનને સમજવા અને સ્નેહથી સ્વીકારવાને બદલે ત્રણેય ભાભી સાથે મળી, પોતાને મળેલી છૂટને લીધે પરિવાર માટે સમસ્યા ઊભી કરી. તારા પપ્પા અને મમ્મીને એકલા ભગવાન ભરોસે છોડી, જુદે જુદે ઠેકાણે રહેવા ચાલ્યા ગયા."

આ “ચિઠ્ઠી” તું વાંચતી હોઈશ ત્યારે તને થતું હશે કે સાથે એકજ છત હેઠળ રહેતા લલિતામાસી એ મને “ચિઠ્ઠી” શું કામ લખી ? તેઓએ રૂબરૂમાં કેમ વાત કરવાનું ટાળ્યું ? પણ હું તારી આંખને ભીની થતાં જોઈ નહીં શકું, માટે “ચીઠ્ઠી” લખેલી છે. હવે તને જેના માટે “ચિઠ્ઠી” લખી છે એ મુદ્દો કહું. છેલ્લા આંઠ નવ દિવસથી તારી સ્થિતિ કેટલી નાજુક છે તે હું અનુભવું છું. મયુરભાઈને કોરોનાનો ચેપ લાગ્યો છે. એ સમયે અખિલ અને તેજસ બંને બિજનેસ ટુરમાં હતા. હર્ષાનો ફોન આવતા મે તને જાણ કરી અને આપણે હિંમત કરી તેમને ગાડીમાં હોસ્પિટલ લઈ ગયા. અને તાકીદની સરવાર આપી એ પછી તારા સસરાને ફોન કરી આપણે બોલાવ્યા. આ કપરા સમયે તલવારની ધાર ઉપર રહી તેં ખરેખર તારા પપ્પાની ખડેપગે સેવા કરી હતી.

 ઉમંગીબેટા તેં તારા પિતાની સેવા સાથે ઓફિસ અને ઘરની જવાબદારી પણ ખૂબ સરસ રીતે ઉપાડી લીધી છે. હું એ પણ જાણું છું કે તું છેલ્લા કેટલાય સમયથી ગજા બહારનું કામ સંભાળી રહી છે. હું પણ મયુરભાઈ અને હર્ષાની ચિતામાં છું અને તેથી ચોવીસ કલાક તને માનસિક પરિતાપ રહે છે. આવા સમયે હોમ-કોરેનટાઈન રહેલ પપ્પાની દવાઓના શિડ્યુલ અંગેની વિશેષ કાળજી જરૂરી બનેલ છે. હું જોઈ રહી છું કે મયુરભાઈને ઘેર તારા સિવાય કોઈ પણ મદદ કરવા આવવાથી બચે છે

પરંતુ ગઇકાલથી તારા ચહેરા પર હવે થોડી નારાજગી દેખાય છે બેટા. અને એ પણ જાણું છું, ખરા આરામ કરવાના સમયે તેઓને અને તારી માતાને માનસિક પરિતાપ રહે છે . મોડી રાત સુધી લોકો વોટ્સ એપ પર ફોન અને મેસેજનો મારો ચલાવી કહે કે ‘સાચવજો હોં.. આ રોગની કોઈ દવા નથી અને ઉમરલાયક લોકો ટપોટપ અમારી ગુજરી જાય છે. એકજણાએ કોરોનાની નવી વેકસીન (રસી) લીધી ને તો તેના લોહીમાં ગઠઠા થઈ ગયા અને હાર્ટએટેક આવી ગયો....રાત્રે દવા લઈને સૂઈ ગયેલા અને ઊંઘમાં જ જતા રહ્યા.' હું જાણું છું કે કઠણ કાળજાની મારી હર્ષાને આવી બધી નિરાશાવાદી વાતો પરેશાન કરે છે. હું તારા ચહેરા ઉપર તારા પપ્પા અને મમ્મી માટેની તારી ચિંતા જોઈ શકું છું.

જો બેટા, બધા લોકો સરખી સમજવાળા નથી હોતા. લોકો વાતો કરશે એ બીકે હાજરી પુરાવવાના હેતુથીયે ફોન કે મેસેજ, “કોપી –પેસ્ટ” કરતાં હોય છે. એમની ભાવના પણ સારી હોય પરંતુ મોટેભાગે તેમાં ક્યારેક સમજ ઓછી, ગેર સમજ વધારે. જ્યારે જ્યારે કોઈ નવા રોગનો હુમલો માનવ જાત ઉપર થતો હોય છે ત્યારે, તેની રોકથામ માટે. તબીબી જગત સંસારની સેવામાટે ખડે પગે રહેતું હોય છે. અને કોઈ બચાવનો રસ્તો શોધતું હોય છે. આવા સંજોગોમાં રોગની સાવચેતીના નુસખા સાથે રોગના મૂળની દવાઓ પણ શોધાતી રહે છે. આ બેકાબૂ બનેલા કોરોનાનાં રોગને નાથવા તબીબી જગતે વેક્સીન બનાવેલ છે, જે અંગે કોઈ ભ્રમ તારા મનમાં પણ રહેવો ના ઘટે.

બેટા, તારી તકલીફનું મેં એક સમાધાન શોધ્યું છે. તું વિચારી જોજે. આપણે તારા મમ્મી – પપ્પાને આપણાં ઘેર હમેશને માટે તેડાવી લઈ આવીએ તો કેવું ? આમેય ઉપરના બેડરૂમ ખાલી છે. અને તે સહેલાઇથી આઈસોલેટ થઈ શકે તેમ છે તું આખી ઓફિસ સાંભળે છે એટલે તેજસ બપોર પછી તો ઓફિસ નથી જતાં. તારા પપ્પા આપણાં ઘરે કોરેનટાઈન રહે, એમાં બંને ભાઈબંધોને માનસિક હૂંફ રહેશે . તથા હું અને મારી હર્ષા પણ સાથે હોઈશું તો અમને એકબીજાને હૂંફ રહેશે. અખિલ અને તું પણ આખો દિવસ બે ઘર વચ્ચે દોડાદોડી બંધ થવાથી રોગવાળા વાતાવરણમાં સલામત રહી રાત્રે નિરાંતે સૂઈ શકશો.

બેટા, મને લાગે છે કે હર્ષા સ્વમાની છે પણ, મારો બતાવેલો રસ્તો તેને જરૂર ગમશે કારણ તેને ખબર છે કે મયુરભાઈને દવા-દેખરેખ,આરામ સાથે મનગમતા મિત્રના માનસિક સહવાસની પણ તેટલીજ જરૂર છે. ભલે તું જોજે આપણો બતાવેલો રસ્તો તેઓ જરૂર માનશે અને આપણે ઘેર આવશે.

બીજું તને એ કહેવાનું કે,આવતીકાલથી તારા મમ્મી અને પપ્પાની જવાબદારી મારી. તારે ઓફિસ જવાનું અને મયુરભાઈને જે શાક કે ખાવાનું ભાવતું હશે તે હું અને હર્ષા મહારાજ પાસે બનાવડાવીશું. હું અને તેજસ, નસીબદાર છીએ બેટા કે તારા જેવી દીકરીરી અમને મળી. તું તારી જાતને એકલી ન સમજતી. હું આશા રાખું કે હવેથી તું પહેલાની જેમ જ ઉમંગથી હસતી ખેલતી ખુશખુશાલ રહેજે અને તું પણ નસીબદાર છે, તને એક સાથે હવે બે મમ્મી અને બે પપ્પાના હેત સાથે અખિલનો સાથ મળશે અમે હવે તને ઉમંગી બનેલી જોવા માંગીએ છીયે, બોલ ક્યારે જાય છે મયુરભાઈ અને હર્ષાને આપણે કાઢેલો રસ્તો બતાવા ?

ભલે મા, તમે કહો તેમ. “આટલું બધું વ્હાલ વહુને કદી હોતું હશે ? વરસી રહેશે તે વ્હાલ વાદળ બની મારી આંખોમાં સદા” ઉમંગી આનાથી વધારે લખી ન શકી અને જવાબ લખેલી “ચિઠી” તેણે ચૂપચાપ, લલિતાબેનને આશીકે મૂકી .

 અને બપોરે લલિતાબેને જ્યારે તે ચિઠ્ઠી વાંચી ત્યારે .....

અઘરું નથી જીવન જીવવું કોરોનાથી ‘ડરતાં, રડતાં’,

ઓળખી ગયા વાયરસને સ્વજન અમારા ગુમાવતાં,

જોવા છે એને વટથી અઢળક ફૂલોને ‘મૂરઝાતા કરમતા’,

ઘાટમાં લેવાની બાધા રાખી બેઠેલો આ કોરોના,

બેશર્મને તકલીફ નથી પરપિંડમાં ‘ઉતરતાં તરતાં’,

ફંફોસવા નથી પડતાં એને અઢળક અજાણ ખૂણા,

અમે હતા તો તું હતો, કહેલું સ્વજનોએ ‘ખરતા મરતા’,

અમારા વિના કરશે શું ? આ વાયરસ તારા બિચારા,

તારી પાન ખેરવીના હવે મૂક ‘અભરખા ભરખા’,

જાણે છે ? પાન ખેરવે વૃક્ષો મૂળસોતા નથી ખરતાં,

પહેરી લીધું માસ્કને સોશિયલ ડિસ્ટન્સ ‘રાખતા રખાવતા’,

છીયે, મક્કમ છીયે સૌ તારા વાયરસને નાથવા,

તું મઝધારનું તોફાન બની ઝૂઝે, નાવને ‘ફાંસવા ફસાવા’,

'ઇલમ' શોધી લાવી નાવ સૌને નવજીવન આપવા,

અજય ઉપર વિજય આજે ‘પામવા પમાડવા’,

કાળ તારો બનવા આવી ગઈ છે વેક્સિન હાથમાં,

લઈશું લેવરાવીશું વેક્સિન સૌ ‘ઘરના બહારના’,

સલામત જીવનનો 'ઇલમ' છે અમારી વેક્સિનની જોડીમાં.

 આવું કોઈ છાપામાં કોઈ જગ્યાએ વાંચેલું યાદ કરતાં કરતાં તેમના જીવનનું એક વિખરાઈ રહેલું મહામૂલું મોતી પરોવવામાં તેમની “ચિઠ્ઠી” કામ કરી ગઈ તેનો સંતોષ માણતાં હતાં.