ઉપવન...
ઉપવન...
હતી નટખટ અને નાદાન એવી બંદગી મારી,
ફૂલોમાં સાચવીતી ભૂલથી મેં જિંદગી મારી...
ભમર થઇ ગુંજતા ને એક એક કળી અમે ચુંમતા,
કહે સૌ પ્રિત ને આવી જ છે દીવાનગી મારી...
વિશાળ ગગન અપાર ધરા ને ત્રીજું આ હ્રદય મારું,
લે દિલ ફાડીને વરસાવ તું પરવાનગી મારી...
સબંધો ખોટ જેવા પણ અમે ભરચક બનાવ્યા છે,
નિભાવી આમ ચાલ્યાં એકલાં એ સાદગી મારી...
જગત આખું જશે ખીલીને ફેલાશે ખુશ્બુ ચોગમ,
મહેકશે આજ ઉપવન જોઇલે એ તાજગી મારી.