જગતનો જગદીશ...

સુતો છે ઓઢીને આસમાની રજાઇમાં એને ઉગાડવો છે...

અઢીસો મણની તળાઇ ઓઢી સુતેલ રસ્તો જગાડવો છે..*

તમે જો આવો અમારે આંગણે, બની નવોઢા સજી ધજીને..

વળી વળીને એ ઓરડાને હજુ અમસ્તો સજાવવો છે...

કરી ઉભો એક એક દિલમાં ઉજાસ સાથે ઉમંગને પણ..

હ્રદય ઝરૂખે ફરી એ પાછો દિપોત્સવને મનાવવો છે...

ગલી ગલીમાં ફરી ફરીને નમે છે, માનવ થયો નમાલો..

હવે જગાડી એનું જ ગૌરવ, એ ઇશને ખોળે રમાડવો છે...

વિચારજો, આ હ્રદય રમાડીને જઇ શકો છો તમે તમારું..!

હવે તમારા જગતનો જગદીશ આજ એને બનાવવો છે...