તું કૃપા તણી વર્ષા ન કરે

તું કૃપા તણી વર્ષા ન કરે, આ જગને તો તો કોણ તરે ?

તું કેવલ કરુણા ના જ કરે, આ જગને તો તો કોણ તરે ?

ડૂબેલ અમે તો સાગરમાં, ડૂબે માખી જ્યમ ગાગરમાં,

કર ફેલાવી બલ ના જ ધરે, આ જગને તો તો કોણ તરે ?... તું કૃપા તણી.

આ વાવંટોળ વહે ભારી, ઊડે છે તેમાં નરનારી,

ક્રૂર થઈ રક્ષા ના જ કરે, આ જગને તો તો કોણ તરે ?

કોઇ બલમાં ને કૈં ધનમાં, વિદ્યામાં કૈંક રમે તનમાં,

મોહિત તુજ રૂપે ના જ કરે, આ જગને તો તો કોણ તરે ?... તું કૃપા તણી.

કોઇ તારે માટે તપતા, તુજને જોઇ લેવા જપતા,

પડદો પણ ના તું દૂર કરે, આ જગને તો તો કોણ તરે ?

સંગીત વગાડીને વાદી, હિંસક સાપ કરે સંવાદી;

તું મુગ્ધ કરી મન ના જ હરે, આ જગને તો તો કોણ તરે ?... તું પ્રેમ તણી.

તુજ પ્રેમ તણા મધુરા રાગે; તનમન અંતર વીણા વાગે,

જેની રગરગ તુજ યાદ કરે, આ જગને તે તો સ્હેજ તરે.

લેખ લખેલા પલટાઇ શકે, સૃષ્ટિનો ક્રમ બદલાઇ શકે,

તું કોઇની પ્રતિ પ્રેમ કરે, આ જગને તો તે સ્હેજ તરે... તું પ્રેમ તણી.

‘પાગલ’પર વરસી લે કરુણા, પ્રેમ તણાં વરસી લે ઝરણાં;

પૂરણપદ તેમ જ મુક્તિ મળે, આ જગને તો તે સ્હેજ તરે... તું કૃપા તણી.

- શ્રી યોગેશ્વરજી