સરદારનું ગીત-ર૧

અસહકાર-ર (ઈ.સ. ૧૯૧૯)

નક્કી થ્યું અમદાવાદે, નથી છોરાં અનાથ રે;

સરકારી નિશાળોમાં, દેવો જરા ન સાથ રે.

નિશાળો નિજ ખોલીને, કેળવણી અપાય રે;

સરકારી દબાણોને, દૂર કરી શકાય રે.

ચડી ગઈ નિશાળો છે, જંગે અસહકાર રે;

નથી લૈ શકતી જંપ, જરાયે સરકાર રે.

નિરીક્ષાકોય શાળામાં, જૈ શકે ન લગાર રે;

શિક્ષકો લડવા લાગ્યા, ભલે જાય પગાર રે.

સરકારી નિશાળોનાં, રાજીનામાં અપાય રે;

સરકાર કહે તોય, કો’ હાજર ન થાય રે.

બાળકો પણ એ શાળા, છોડી ચાલ્યાં ગયેલ રે;

કરવા તંગ લોકોને, યત્નો ખૂબ થયેલ રે.

એમાં લાગ્યો ન કોઈને, જરાયે ગભરાટ રે;

લોકોમાં ખૂબ દેખાણો, જંગનો મલકાટ રે.

પ્રજાને આપવી હાર, એવી હતી ઉમેદ રે;

પરંતુ સરકારે તો, છે ભોગવેલ ખેદ રે.

રાખી દીધી નિશાળોને, મહિનો એક બંધ રે;

ગયેલ હારની પામી, આ સરકાર ગંધ રે.

નિશાળો કરવા ચાલુ, તાળાં તોડી નખાય રે;

પરંતુ બાળકો કોઈ, નિશાળમાં ન જાય રે.

શાળાનો કબજો લેવા, ઈચ્છે છે સરકાર રે;

પણ સફળતા એમાં, મળે ન તલભાર રે.

લીધો ન શિક્ષકોએય, સરકારી પગાર રે;

ઝૂકે વલ્લભભાઈ નૈ, કોઈ સામે લગાર રે.

પ્રજાને આપતા તેઓ, સાહસ ભરપૂર રે;

સાથીઓમાં રહી સાથે, લાવતા ખૂબ નૂર રે.

સરકાર કરે યત્નો, તોયે મળે ન જીત રે;

પ્રજાના વાગતાં ડંકા, એનાં ગવાય ગીત રે.

**

મ્યુનિસિપાલિટી અંતે, બરતરફ તો થઈ;

પણ લડત લોકોની, તેથી ખૂબ વધી ગઈ.

 (ક્રમશ)