સરદારનું ગીત-પ૭.

આક્ષોપખંડન (ઈ.સ. ૧૯૩૭)

એ બહાદુર સાહેબે, શરૂ કરી તપાસ રે;

લાગેલ શોધવા તેઓ, પુરાવા આસપાસ રે.

તેઓ લાવેલ તેમાંથી, એક વાત બહાર રે;

નેતા માટે હતા નક્કી, ખેર કે સરદાર રે.

સરદાર ન માને તો, ખેર પસંદ થાય રે;

ને નરીમાનનું નામ, હતું નહિ જરાય રે.

બાર માર્ચે નરીમાન, હાજર ન રહેલ રે;

તેથી તેના અહેવાલો, જૂઠ્ઠ સાથે થયેલ રે.

હાજરના પુરાવા જ, સાચા ગણી શકાય રે;

ગેરહાજરની વાતો, કેમ કરી મનાય રે?

હતી બહુમતી પૂરી, ખેર ચૂંટાય જાય રે;

તો સરદારનું એમાં, દબાણ કયાં ગણાય રે.

જોઈ બધી દલીલોને, ફેસલાઓ અપાય રે;

પૂરી રીતે નરીમાન, દોષી જાહેર થાય રે.

તેણે કરેલ આક્ષોપો, પુરવાર ન થાય રે;

ને સરદારને તેથી, બિનદોષી ગણાય રે.

ગાંધીજી ફેસલાને આ, આપે છે આવકાર રે;

ફેસલાને લક્ષી પાડયું, નિવેદન બહાર રે.

નિવેદન નરીમાને, વાંચ્યું વિગતવાર રે;

કર્યો સ્વીકાર તેઓએ, કરી પૂરો વિચાર રે.

લોકો સામે પછી કર્યો, તેમનો એકરાર રે;

ચોત્રીસે ચૂંટણીમાં હું, રહ્યો બેદરકાર રે.

આક્ષોપો સાડત્રીસે મેં, કર્યા વિના વિચાર રે;

જેથી દુ:ખી કરેલા મેં, મિત્ર-સા સરદાર રે.

થયેલ ભૂલનો મારી, મને થયેલ ખેદ રે;

સેવા કરીશ લોકોની, રાખ્યા વગર ભેદ રે.

પરંતુ આ નરીમાન, તરત બદલેલ રે;

ને કહે મેં પરાણે જ, એકરાર કરેલ રે.

**

ને સરદારને હર્ષ, ફેસલાથી થઈ ગયો;

ફરિયાદ કશી નો’તી, સંતોષ પૂરતો થયો.

(ક્રમશ)