સફર બેડથી બાથરૂમ સુધી..!!

ઓપથી આંતરેલા ઓરતાં જ્યારે,

અલાર્મના એ ટકોરે તૂટે,

બસ પાંચ મિનિટની છૂટના બોલે 

સપનાનો એ સાથ છૂટે..!

ધૂંધળું એ નજરાણું,

કોઇ કોર અથડાતાં પગ..!

એ શાંત પહોરની ઊંઘ જ મારે મન, 

સૌથી મોટો ઠગ..!

ડગલાં એ ચાર ભરવામાં ડગ ડગમગાય છે..!

સમક્ષ એ મંજિલ માહે માઈલો વર્તાય છે..!

ઊંઘ ભરેલી આંખોને,

જાગતું જગાડતુ મન..!

ચાલ હવે મોડું થયું..!

આજ ફરી આળસુ ના બન..!!

અધૂરાં શમણાં ને જીવવાની જંગ,

એ દરવાજાની કડી સાથે કેદ થાય છે..!

બસ આ જ હાડમારીઓ સાથે રોજ સવારે,

સફર બેડથી બાથરૂમ સુધી થાય છે..!!