સૌંદર્યની મહેક

આ દેહની શું કિંમત??

કંઈ સમજાતું નથી.

વાન પરથી થાય મૂલ્ય,

તો ગુણનું કોણ કરે તુલ્ય?

આ ચહેરો છે સુંદર,

ને દીસે સોહામણો.

બાહ્ય રૂપને મોહે સહું,

અંદર છુપાયેલા એ ગમની શું વાત કહું !!

આ સાજ શણગારથી તન દીપતુ,

અરીસામાં પણ જાણે ઘમંડ દેખાતું.

નિર્મળ મનને એ જરાય ના રાચતું.

સુંદરતામાં મોહતા એ ભ્રમર મન,

લોકોની કુદ્રષ્ટિમાં ફસાય નહીં તન.

આ કળિયુગમાં રહેવું પડશે સતર્ક.

બહાર ચહેરો હસતો દીસે,

અંદર છુપાયેલાં ઉચાટને કોણ સમજે?

સૌંદર્ય મળે એ પુણ્યકર્મની દેન છે,

પણ જો એનું કરશો નહીં જતન,

તો આખા અસ્તિત્વનું થઈ જશે પતન.

આ રૂપ આખરે તો ઝાંખું જ પડશે,

ગુણને સંસ્કાર જ સાથે રહેશે.

ફક્ત સુકર્મ જ સાથે આવશે,

ભવોભવની નૈયાને તરતી રાખશે.