પંડ પખાળે પૂજે પાણ

પંડ પખાળે પૂજે પાણ.

મનમાં જાણે હું તે જાણ;

આપે આતમ બારે ભમે,

મુરખ સામું માંડી નમે;

ડાહ્યો પંડિત થઈ આદરે,

તે અખા ધાર્યું કેમ કરે.