નથી કોરોના એક મોટી બીમારી

નથી કોરોના એક મોટી બિમારી,

નથી કોરોના એક મોટી બિમારી,

માણસે અજમાવી પોતાની દુનિયાદારી,

ભૂલી ગયો હતો એ પ્રકૃતિ પરની જવાબદારી,

પોતાના જ આરામની પડી હતી એને;

પ્રકૃતિ પરની એનેખિર જ ન પડી મહામારી,

સફળતા મેળવવાની લાલચમા આવી, ભૂલી ગયો સમજદારી,

પતી ગઈ િધી જ હદ જ્યારે;

ત્યારે એને પોતાની ભૂલ સમજાણી,

પશુ-પક્ષીઓને કેદ ક્યાં હતા પહેલા;

ને હવે પોતાનેજ કેદ કરવાની આવી ગઇ વારી;

જવાિદારી અને દુનિયાદારીની માનવી કરતો રહ્યો સવારી,

પરરવાર અને પોતાનાથી દૂરી નિભાવતો ગયો માનવી,

ભીડમાાં પણ કદાચ પોતે એકલો પડી ગયો હશે;

અને એટલે જ,

એને યાદ કરાવવાની આવી પ્રકૃતિની વારી;

કોરોના તો ખાલી એક િહાનુાંછે,

કોરોના તો ખાલી એક િહાનુાંછે,

િાકી મનમાાં પણ ક્ાાંક ક્ાાંક દરેકના મનમા એક િચપન છે;

નવચારતો હતો માણસ;

નવચારતો હતો માણસ;

કેક્ાાંઅમેમોટા થઈ ગયા?! 

સપના અનેઅમારા શોખ

અમારાથી પાછળ રહી ગયા!

તો ચાલો;

મળી છે આ કોરોના વેકેશનમા આપણને

ફરીથી એ જ હસી-મજાક કરવાની તક;

કરીએ પોતાના શોખ પૂરા અને

કરીએ પોતાના શોખ પૂરા અને

થોડીક કરીએ પોતાના પરરવાર સાથે અંતાક્ષરીની િક િક

મરહનાઓ અને વર્ષોથી દિાવેલા પોતાના અરમાન પૂરા કરીએ;

ચલો ને;

આજે આપણે ભેગા મળીને વાતોના વડા કરીએ;

અને હું તો એટલેજ કવ છાં;

નથી કોરોના એક મોટી બિમારી;

નથી કોરોના એક મોટી બિમારી;

અરે;

એણે જ તો આપણને સમજાવી છે; 

કે કોને કહેવાય,

પોતાના પરરવાર અને મિત્રો સાથેની ઉજાણી !