માવઠું શિયાળાનું

કદી ન ભૂલાય એ માવઠું શિયાળાનું, 

પશુ પક્ષીને જોયા હતાં મેં થરથરતાં,

ને શિયાળનાં માવઠામાંં કાપતાં,

છું હું, માણસ કરું વ્યવસ્થા મારી,

આ બે જાન જીવ, માવઠામાં જાય હારી, 

હે ! કુદરત આ લીલા કેવી તારી ? 

એક ને દે સંકટ, લે બીજા ને ઉગારી !

થાય આશ્ચર્ય મને, આ કેવી તારી બલિહારી ? 

રાજી હું,પડે ભલે વરસાદ, 

ધરાઈ ધરાઈને સૃષ્ટિ તારી ભલે ન્હાય,

અગર, જો કર, તું મિક્સ ઋતુ,

કર જોડી, કરું વિનંતી કરુણા નાથ,

કરજે અબોલ ને સહાય.